z Lublina Biernat

• O naśmiewcach •

Głupi nie śmiej się z mądrego,

Ale bierz rozum od niego!

Rozumieć on śmiechu wszelkiemu,

Nie dziwuje się szalonemu.

• Głupi rad się chełpi •

Moc, uroda z wszytką krasą

Bez rozumu nikczemne są;

A co po czyjej wielkości,

Gdy nie ma w głowie mądrości?

• Złemu nie czyń dobrze •

Nie czyń złemu nic dobrego,

Boć nie będzie wdzięczen tego,

Bo źli w tym kochanie mają,

Gdy złe za dobre wracają.

• W nadzieję wiela mała nie opuszczaj •

Bo kto traci, co w ręku ma,

A niepewne rzeczy duma:

Takiemuć zmysłu nie zstawa,

Pewne za niepewne dawa.

• Przyjaciele z bojaźni niepewni •

Tak ci, co pysznie panują,

O przyjaźń się nie pracują;

Na ostatku więc poznają,

Jako mało przyjaźni mają.

• Szczęście kogo głaszcze, tego rado zatroszcze •

Kogo szczęście barzo głaszcze,

Na ostatek go zatroszcze;

Roztropny szczęściu nie wierzy,

Swą się zawżdy piędzią mierzy.

• Zły w przygodzie przyjaciela nie najdzi •

Kto się w szczęściu pysznie miewa,

A o przyjaźń ludzką nie dba,

Taki w swej ciężkiej przygodzie

Żadnej pomocy nie najdzie.