Teatr średniowiecza.
Teatr świecki - teatr wędrujący, tworzony głównie przez kuglarzy, komediantów, wystawiał głównie scenki humorystyczne i moralizujące. Teatr kościelny.
Dramat liturgiczny - rozwinął się głównie z nabożeństw kościelnych. Tematu dostarczały głównie dwa największe święta: Boże Narodzenie i Wielkanoc. Rozkwitł w XIV i XV w. i wyszedł poza obręb kościoła, przybierając formę misteriów i intermediów.
Misteria - widowiska sceniczne o tematyce biblijnej oraz hagiograficznej, wystawiano je np. z okazji Bożego Narodzenia, Wielkanocy, Bożego Ciała i in., były niezwykle długie, powstały w XII w.
Intermedia - scenki wstawkowe, dialogowe, często dowcipne, rubaszne, wystawiane miedzy fragmentami misterium jako przerwa.
Mirakle - gatunek dramatu religijnego, w którym przedstawiano obrazy sceniczne z życia Maryi Panny i świętych, wysuwały na plan pierwszy cudowne wydarzenia i Boskie interwencje.
Moralitety - gatunek dydaktyczny, w którym występowały spersonifikowane cnoty i przywary, symultaniczność (równoczesność), symbolizm.
Adam Mickiewicz "Dziady część III" Mit grecki - pojęcie i podział Biblia Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka Quo Vadis "Treny" J. Kochanowskiego Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a Filozofowie greccy. Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki Henryk Sienkiewicz „Potop” Barok - charakterystyka epoki. „Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie... Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu Wizja Boga, świata i człowieka... Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter "Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach