Stanisław Ignacy Witkiewicz - malarz, teoretyk sztuki, pisarz Sylwetka twórcza niezwykłego człowieka
Stanisław Ignacy Witkiewicz - malarz, teoretyk sztuki, pisarz Sylwetka twórcza niezwykłego człowieka.
Był wybitną indywidualnością XX-lecia, zajmował się wieloma różnymi stukami: najpierw malował, ale nie będąc zadowolonym z rezultatów, zachłannie rzucił się na dramatopisarstwo, przy okazji tworząc Teorię Czystej Formy, która miała określać zadania nowej, awangardowej sztuki;
Nie uczył się w szkole publicznej, lecz był edukowany przez własnego ojca w domu, a potem douczał się już sam; brał udział w I Wojnie Światowej, z niewiadomych przesłanek jako ochotnik w armii austriackiej;
Krótki wykład jego teorii: zadanie sztuki nie ma być odzwierciedlanie rzeczywistości i przekazywanie jej odbiorcy, lecz wprowadzanie widza (chodziło głównie o sztuki) w specjalny stan metafizyczny; poza tym pokazywanie na scenie wydarzeń realistycznych jest zwykłym okłamywaniem widza, co jest przecież bez sensu; do tego Witkiewicz podaje wykład o sposobie tworzenia sztuki: najważniejsza ma być oprawa, forma i sposób pokazania (ta ma być idealna, kunsztowna, zaskakująca i ciekawa), a nie treść zawarta w tejże formie;
Przestrzegał przed rozwojem cywilizacji, gdyż ta doprowadzi w końcu do dezintegracji sztuki i indywidualizmu, koniecznego do rozwoju kultury; postępująca technicyzacja prowadzi do społeczeństwa identycznych ludzi, pozamykanych w swoich schematach myślenia i zachowania; jednostka stanie się bezdusznym automatem (byśmy powiedzieli teraz - komputerem)
Zauważał także problemy rewolucji (przestrzegał przed jej bezsensownością i zagrożeniom z niej płynącym) oraz związanym z tym rozwojem totalitaryzmu; także sytuacja europejska i też cywilizacja doprowadziły do tego, że pojawia się intensywnie eksploatowany motyw nieuniknionej katastrofy, wręcz zagłady ludzkości;
Dla pokazania wszystkich tych zagadnień intensywnie posługiwał się swoją (nigdy też do końca nie zrealizowaną) teorią; np. stosował groteskę jako sposób na wyśmianie pewnych zjawisk; realizacją tego wszystkiego jest na przykład dramat "Szewcy";
Trzeba też zauważyć, że był nie doceniany i niezrozumiany przez swoja epokę; często mówi się że ją wyprzedzał; dostrzeżono go dopiero po wojnie
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach