Wyszukiwarka:
Artykuły > Studia >

Paradygmaty uprawiania socjologii. Modele, kierunki i podziały

Paradygmaty uprawiania socjologii. Modele, kierunki i podziały Tomasz Kuhn stwierdził, że nauka rozwija się nie poprzez poszerzanie wiedzy faktograficznej. Struktura pozostaje ta sama Paradygmat jest to wybitne dzieło nauki, na którym wzoruje się całe poznanie T.Kuhn twierdził, że nauki społ. są na etapie przedparadygmatycznym, inni badacze twierdzili, że są wieloparadygmatyczne. Sposoby uprawiania socjologii zakładają przyjęcie pewnego wyraźnego stanowiska dotyczącego danego paradygmatu. Orientacja teoretyczno-metodologiczna (Sztompka): I. Założenia: a) ontologiczne-zdanie sobie sprawy z natury bytów, którymi się zajmujemy b) epistemologiczne-szanse poznania czy istnieje jedna prawda dotycząca rzeczywistości społ. c) metodologiczne-wskazówki dotyczące sposobu poznania, które pozwoliłyby na intersubiektywną komunikowalność i kontrolowalność, badacz ujawnia swój warsztat badawczy II. Model pojęciowy: Inwentarz wszystkich pojęć, którymi się posługujemy i ich mapa (pojęcia centralne i peryferyjne) III. Różnice teorii empirycznych: Zespoły twierdzeń – praw dotyczących otaczającej nas rzeczywistości społ. Podejścia do socjologii różnią się następująco: zmiana radykalna podejście subiektywistyczne paradygmat-paradygnat teoria obiektywistyczna (nacisk na jednostkę, radykalny- radykalny ( struktury potwierdzają struktury otwarte) humanistyczny – strukturalistyczny działanie ,są światem w którym ludzie się paradygnat – paradygnat poruszają ) interpretacyjny – funkcjonalistyczny