Wyszukiwarka:
Artykuły > Studia >

PLAN PRACY

PLAN PRACY Wpływy z karty podatkowej na tle innych form opodatkowania osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Rozdział 1. Ryczałty w systemie pobrań podatkowych. 1.1. Pojęcie ryczałtu. 1.2. Rodzaje ryczałtów. 1.3. Wady i zalety opodatkowania ryczałtem. Rozdział 2. Ryczałtowe formy opodatkowania dochodów osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą na tle ogólnych zasad. 2.1. Karta podatkowa. 2.2. 2.3. Rozdział 3. Znaczenie karty podatkowej w opodatkowaniu osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą na obszarze Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach. 3.1. Obszar działalności urzędu. 3.2. Charakterystyka podatników. 3.3. Wpływy z tytułu karty podatkowej na całość3.4. Pierwszego Urzędu Skarbowego. 1.1. Pojęcie ryczałtu. Zasady opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie ryczałtu od podatków ewidencjonowanych reguluje ustawa z dnia 20.XI.1997r. z zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Opodatkowaniu tym podatkiem podlegają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskane przez osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest obliczany wg stawek procentowych od osiągniętego przychodu. Stawki są zróżnicowane i uzależnione od rodzaju wykonywanej działalności. Wynoszą: 8,5 procent 5,5 procent 3,0 procent Podatnicy ryczałtu mają prawo do korzystania z ulg i odliczeń. Miesięczne przychody pomniejszają o zapłaconą kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, następnie obliczają za każdy miesiąc podatek zryczałtowany wg określonej stawki. Naliczony podatek ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podatnika i osób z nim współpracujących. Mimo obligatoryjności płacenia ryczałtu przez podatników, których przychody w roku 1999 były niższe niż 426.400 PLN, niektóre grupy podatkowe wyłączono z tej formy opodatkowania, bez względu na wysokość przychodu. Ryczałt jest fakultatywną formą opodatkowania, gdyż podatnik może się go zrzec niezależnie od rodzaju wykonywanej działalności objętej ryczałtem oraz rozmiarów prowadzonej działalności (wysokości przychodów przewidywanych na dany rok podatkowy). Zrzeczenie się ryczałtu następuje poprzez złożenie oświadczenia o tym fakcie właściwemu urzędowi skarbowemu, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego lub do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w ciągu roku. Należny podatek po uwzględnieniu przysługujących odliczeń podatnicy obowiązani są wpłacać do dnia 20-go następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień do 31-go stycznia następnego roku na rachunek właściwego urzędu skarbowego. 1.2. Rodzaje ryczałtów. W 2000 roku stosowane są następujące formy zryczałtowanego opodatkowania: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, karta podatkowa, zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych. Przedmiot i podmiot opodatkowania. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody uzyskane przez osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych z działalności gospodarczej. Ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych mogą być opodatkowani podatnicy: rozpoczynający działalność gospodarczą w roku podatkowym pod warunkiem, że nie wybiorą innej formy opodatkowania, uzyskujący przychody z działalności gospodarczej, jeżeli przychody uzyskane w roku podatkowym nie przekroczyły kwoty określonej w rozporządzeniu [za rok 1999 jest to kwota 426.400 PLN], podatnicy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzili działalność samodzielnie lub w formie spółki, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej, lub za część roku były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej i za część roku na ogólnych zasadach, a łącznie ich przychody w roku 1999 nie przekroczyły 426.400 (przychody opodatkowane w formie karty podatkowej oblicza się wyłącznie na podstawie wystawionych faktur i rachunków). Należy zwrócić uwagę, że nie wszyscy podatnicy mogą być opodatkowani w tej formie. Przepisy ustawy zawierają katalog wyłączeń z ryczałtu bez względu na wysokość przychodu: 1. przychody z tytułu prowadzenia aptek, działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardu), z działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, z wykonywania wolnych zawodów oraz świadczenia usług, 2. opłacający podatek w formie karty podatkowej, 3. wytwarzanie wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, 4. podatnicy podejmujący wykonywanie działalności w roku podatkowym: po zmianie działalności wykonywanej samodzielnie na działalność prowadzoną na imię obojga małżonków, w tym także w formie spółki z małżonkiem, po zmianie działalności wykonywanej na imię obojga małżonków, w tym także w formie spółki z małżonkiem, na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków, po zmianie działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka, jeżeli małżonek lub małżonkowie, na imię których prowadzona była działalność przed zmianą, opłacali z tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach. Opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego nie stosuje się także do podatników rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki. Jeżeli jednak podatnicy ci nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności zawiadomić urząd skarbowy o korzystaniu z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku, gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach. Przychód i stawki ryczałtu. Opodatkowaniu zryczałtowanemu podatkiem dochodowym podlegają przychody uzyskane przez osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych z prowadzonej działalności gospodarczej. Należy pamiętać, że przychodem z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane z tytułu świadczeń dodatkowych w ramach działalności, pomniejszone o należny podatek od towarów i usług, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i strat. Wg przepisów analizowanej ustawy przychodów opodatkowanych w formie zryczałtowanej nie łączy się z przychodami z innych źródeł podlegających opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 26.VII.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnicy zryczałtowanego podatku dochodowego przychody swoje ewidencjonują w ewidencji przychodów, które mają obowiązek rzetelnie prowadzić odrębnie na każdy rok podatkowy. Zapisów w ewidencji przychodów dokonują na podstawie wystawionych faktur i rachunków. Jeżeli sprzedaż prowadzona jest bez rachunków, to zapisów w ewidencji dokonuje się na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego. Pozostałe przychody zapisywane są na podstawie dowodów potwierdzających ich uzyskanie. Obok prowadzenia ewidencji przychodów podatnicy mają obowiązek przechowywać dowody zakupu towarów przez okres 5 lat oraz prowadzić wykaz środków trwałych. Ewidencje i dowody, na podstawie których dokonywane są zapisy należy przechowywać w miejscu wykonywania działalności lub wskazanym jako siedzibie firmy. W przypadku powierzenia ewidencji przychodów do prowadzenia przez biuro rachunkowe należy w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy z biurem rachunkowym powiadomić urząd skarbowy wskazując nazwę i adres oraz miejsce przechowywania ewidencji i dowodów związanych z jej prowadzeniem. Podatnicy zatrudniający pracowników i dokonujący wpłat wynikających ze stosunku pracy, obowiązani są prowadzić indywidualne karty przychodów pracowników. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych płaci się wg stawek określonych w ustawie. Bez znaczenia jest tu wysokość ponoszonych kosztów, gdyż podstawą opodatkowania jest dochód. Stawki są zróżnicowane i uzależnione od rodzaju wykonywanej działalności. Wynoszą: 8,5 procent, przychodów z działalności usługowej, w tym z działalności gastronomicznej w zakresie przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, przychodów z działalności polegającej na wytwarzaniu przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego, prowizji uzyskanej przez komisanta ze sprzedaży, prowizji uzyskanej przez kolportera prasy, przychodów rolników prowadzących gospodarstwo rolne z usług świadczonych osobiście, o charakterze agrotechnicznym, przewozowym, w zakresie wywozu drewna z lasu do punktów przeładunkowych, przewozu mleka do punktu skupu oraz przewozu uczniów do szkół, przychodów z działalności gospodarczej w zakresie wytwórczości ludowej i artystycznej. 5,5 procent: przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunkowych taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton, uzyskanej prowizji z działalności handlowej w zakresie sprzedaży jednorazowych biletów komunikacji miejskiej, znaczków do biletów miesięcznych, znaków opłaty skarbowej, znaczków pocztowych, żetonów i kart magnetycznych do automatów, z przychodów rolników prowadzących gospodarstwo rolne, ze sprzedaży piasku, żużlu, kamieni, gliny torfu i innych minerałów wydobywanych z gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego oraz ze sprzedaży wyrobów z zakresu wytwórczości ludowej i artystycznej. 3,0 procent przychodów: z działalności gastronomicznej z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, z działalności usługowej w zakresie handlu, ze świadczenia usług związanych z produkcją zwierzęcą, z działalności rybaków morskich i zalewowych w zakresie sprzedaży ryb i innych surowców z własnych połowów, z tytułu świadczenia usług hotelarskich. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podatnika i osób z nim współpracujących. Należny podatek po uwzględnieniu przysługujących odliczeń podatnicy obowiązani są wpłacać w terminie do dnia 20-go następnego miesiąca, a na miesiąc grudzień do 31-go stycznia następnego roku, na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Podatnicy ci nie mają obowiązku składania co miesiąc deklaracji na zaliczkę. W ciągu roku wpłacają podatek dochodowy na podstawie obliczeń dokonywanych w ewidencji przychodów. Obowiązani są natomiast złożyć w urzędzie skarbowym: informację według ustalonego wzoru PIT-27 o wysokości uzyskanego przychodu i wysokości dokonanych odliczeń z pierwsze półrocze roku podatkowego – w terminie do dnia 31 lipca każdego roku, zeznanie wg ustalonego wzoru PIT-28 o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku. Ulgi i odliczenia. Podatnicy opłacający podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mają prawo do korzystania z ulg i odliczeń, które obowiązani są wykazywać w informacji za pierwsze półrocze PIT-27 oraz zeznaniu PIT-28. Przysługujące odliczenia pomniejszające uzyskany przychód to: straty z lat ubiegłych, renty i inne trwałe ciężary, suma składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, określane w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika jest obowiązkowa, darowizny, wydatki na cele rehabilitacyjne ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną, wydatki na budowę budynku mieszkalnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem, zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, wydatki na cele mieszkaniowe podatnika, do których nabył prawo w latach ubiegłych (przysługujące lecz nie zrealizowane ulgi mieszkaniowe), zwrot nienależnie pobranych emerytur i rent oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego, jeżeli nie zostały potrącone przez organ rentowy, W przypadku dokonywania odliczeń od przychodu stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Naliczony podatek zryczałtowany od przychodów ewidencjonowanych ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej w roku podatkowym zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego. Ponadto kwotę należnego podatku obniżają: wyżej wymieniona składka na ubezpieczenie zdrowotne, odliczenia z tytułu ulg inwestycyjnych, odliczenia z tytułu ulg na wyszkolenie uczniów, wydatki na zakup gruntu lub odpłatnego przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, wydatki na budowę budynku mieszkalnego, wydatki na remont lub modernizację budynku mieszkalnego, wydatki poniesione w celu systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej, wydatki na dojazd dzieci własnych i przysposobionych do szkół podstawowych, zawodowych i średnich, wydatki na odpłatne świadczenia zdrowotne, wydatki na dokształcanie i doskonalenie zawodowe podatnika, wydatki na odpłatne kształcenie w szkołach wyższych. Przy dokonywaniu wyżej wymienionych odliczeń stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych. Płacący ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą, bez ubiegania się o zgodę urzędu skarbowego, wszystkie objęte ulgami wydatki odliczeń od zryczałtowanego podatku na bieżąco, w trakcie roku podatkowego. Przedmiot i podmiot opodatkowania. Inną zryczałtowaną formą opodatkowania podatkiem dochodowym jest karta podatkowa. Z opodatkowania w tej formie mogą korzystać podatnicy prowadzący działalność: usługową lub wytwórczo-usługową, usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi , z wyjątkiem handlu objętych koncesjonowaniem paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, ciągnikami rolniczymi i motocyklami, gastronomiczną, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, działalność w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu, działalność w zakresie usług rozrywkowych, działalność w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, działalność w zakresie wolnych zawodów, polegająca na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, działalność w zakresie wolnych zawodów, polegająca na świadczeniu usług weterynaryjnych, działalność w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi, działalność w zakresie usług edukacyjnych, polegająca na udzielaniu lekcji na godziny. Przedmiotem opodatkowania kartą podatkową są przychody z wyżej wymienionej działalności, przedmiotem zaś są osoby prowadzące taką działalność, które ponadto: złożyły wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie, nie prowadzą innej działalności gospodarczej oprócz działalności objętej kartą podatkową, nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych zakładów, chyba że są to usługi specjalistyczne, nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, małżonek podatnika nie wykonuje działalności gospodarczej w tym samym zakresie. Podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej mogą być zarówno osoby fizyczne jak i spółki cywilne osób fizycznych, jeżeli łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego w tabeli ustawy. Warunki korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik składa właściwemu urzędowi skarbowemu w deklaracji według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, od którego ma być zastosowana karta. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w ciągu roku podatkowego deklarację składa przed rozpoczęciem działalności. Jeżeli do końca każdego roku podatkowego objętego opodatkowaniem w formie karty podatkowej podatnik nie zgłosił likwidacji działalności, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. Właściwy miejscowo w sprawie podatku dochodowego w formie karty podatkowej jest urząd skarbowy według miejsca położenia zorganizowanego zakładu, wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej, w przypadku braku takiego zakładu – wg miejsca zamieszkania podatnika lub siedziby spółki. Jeżeli nie można ustalić siedziby spółki – według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników. Urząd skarbowy uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy. Opłata miesięczna za kartę podatkową jest stała, bez względu na wysokość przychodów osiąganych w poszczególnych miesiącach . jej wysokość jest uzależniona między innymi od: stanu zatrudnienia, miejsca prowadzenia działalności, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby stanowisk na parkingu, liczby i rodzaju urządzeń przy prowadzeniu usług rozrywkowych, liczby godzin przeznaczonych na wykonywanie wolnego zawodu w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego przez położne i pielęgniarki, liczby godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji na godziny, liczby sprzedawanych posiłków domowych, liczby godzin sprawowania opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi itp. Podatek obniża się o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne opłaconej w roku podatkowym, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego. Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Podatnicy ci są jednak obowiązani wydawać na żądanie klienta rachunki i faktury, stwierdzające sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi, oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków i faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę. Jedynie podatnicy zatrudniający pracowników zobowiązani są do prowadzenia książki zatrudnionych pracowników oraz indywidualnych kart przychodów pracowników, z uwagi na to, że stan zatrudnienia jest jedynym z podstawowych czynników mających wpływ na wysokość opłaconego podatku. Ewidencję zatrudnienia pracowników mają obowiązek prowadzić podatnicy zatrudniający: pracowników, w tym również na podstawie umowy o pracę nakładczą, członków rodziny z wyjątkiem małżonka, emerytów i rencistów, pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu księgowości, kierowców. Ewidencja ta powinna być zbroszurowana, ponumerowana i ma zawierać: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko osoby zatrudnionej, datę rozpoczęcia i zakończenia pracy przez tę osobę, adnotacje o przerwach w zatrudnieniu. Podatnicy karty podatkowej mają obowiązek powiadomienia urzędu skarbowego o zmianie stanu zatrudnienia. Nie wywiązanie się z tego obowiązku, jak również nierzetelne prowadzenie omówionej ewidencji, powoduje wyłączenie z karty podatkowej. Mogą również zawiesić prowadzenie działalności w roku podatkowym z wyjątkiem podatników prowadzących działalność usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego, wówczas nie pobierany jest podatek za pełny okres przerwy trwającej co najmniej 10 dni, jeżeli podatnik zawiadomi o tym urząd skarbowy w terminie 3 dni jej rozpoczęcia i dnia jej ukończenia. Podatnicy opłacający podatek w formie karty podatkowej mają obowiązek uiszczać należność do dnia 7-go każdego miesiąc za miesiąc poprzedni, a za miesiąc grudzień do dnia 28-go grudnia roku podatkowego. Zryczałtowany podatek dochodowy od osób duchownych. Jedną z form zryczałtowanego opodatkowania jest zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych. Z opodatkowania w tej formie korzystają osoby duchowne, osiągające przychody z opłat otrzymywanych w związku z pełnionymi funkcjami o charakterze duszpasterskim. Zawiadamiają oni właściwy urząd skarbowy o rozpoczęciu pełnienia funkcji duszpasterskich w terminie 14 dni od dnia objęcia funkcji. Kwartalne stawki ryczałtu od przychodów proboszczów i wikariuszy stosuje się odpowiednio do osób duchownych wszystkich wyznań, sprawujących porównywalne funkcje. Kwartalna stawka ryczałtu ulega obniżeniu o kwotę składki n powszechne ubezpieczenie, opłacanej zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale, za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka ta nie została odliczona od podatku dochodowego. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się stawkę ryczałtu od przychodów osób duchownych, nie może przekroczyć 7,5% podstawy wymiaru tej składki. Do dnia 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym osoba duchowna jest obowiązana złożyć w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim roczną informację o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej o odliczonej od ryczałtu w poszczególnych kwartałach. Urząd skarbowy właściwy według miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim wydaje decyzję ustalającą wysokość ryczałtu, odrębnie na każdy rok podatkowy. Urząd na wniosek osoby duchownej może odpowiednio obniżać stawki ryczałtu, jeżeli liczna wyznawców na danym terenie stanowi mniejszość w ogólnej liczbie mieszkańców. Osoba duchowna jest obowiązana dołączyć do wniosku oświadczenie o liczbie wyznawców. Osoby duchowne kierujące jednostkami kościelnymi posiadającymi samodzielną administrację w wydzielonej części parafii (wikariaty eksponowane, kuracje, lokacje itp.) opłacają ryczałt według stawek właściwych dla liczby mieszkańców tej części parafii. Proboszcz parafii opłaca ryczałt według stawki odpowiadającej liczbie mieszkańców, zmniejszonej o liczbę mieszkańców wydzielonej części parafii. W razie zmiany miejsca wykonywania funkcji, osoba duchowna jest obowiązana w terminie 7 dni zawiadomić o tym urzędy skarbowe właściwe według dotychczasowego i nowego miejsca wykonywania funkcji oraz podać dane niezbędne do ustalenia wysokości ryczałtu według nowego miejsca wykonywania funkcji. Osoby duchowne opłacające ryczałt są zwolnione od obowiązku składnia zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu ze źródła przychodu objętego ryczałtem. Osoby duchowne opłacają ryczałt, pomniejszony o zapłaconą w kwartale składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, bez wezwania w terminie do dnia 20-go następnego miesiąca po upływie kwartału, a za czwarty kwartał – do dnia 28-go grudnia roku podatkowego, na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Wpływy z podatku dochodowego opłaconego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych stanowią dochód budżetu państwa, natomiast wpływy z karty podatkowej stanowią dochody gmin. Wady i zalety opodatkowania ryczałtem. Każdy rozpoczynając działalność gospodarczą musi mieć świadomość, jakie ma możliwości wyboru formy opodatkowania swoich dochodów z tejże działalności. Przyszły podatnik powinien dowiedzieć się, czy ma pełną możliwość wyboru tzn. czy działalność jaką zamierza wykonywać może być opodatkowana we wszystkich przewidzianych przepisami formach, czy wybrana przez niego forma opodatkowania będzie najkorzystniejszą dla jego rodzaju działalności. Dla podatników zamierzających inwestować w prowadzoną działalność, u których koszty uzyskania przychodu są wysokie, najkorzystniejszą formą opodatkowania są zasady ogólne. Wysokość podatku dochodowego płaconego na zasadach ogólnych w odróżnieniu od zryczałtowanych form opodatkowania, zależy od faktycznie uzyskanych dochodów opodatkowanych według skali podatkowej. Podatnicy opodatkowani na zasadach ogólnych obowiązani są opłacać zaliczki miesięczne od uzyskanego dochodu do 20-go każdego miesiąca, składając deklaracje miesięczne PIT-5. Podatnicy ci mają również obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów bądź ksiąg rachunkowych, na podstawie których odbywa się ustalenie dochodu. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych przewiduje prowadzenie uproszczonej dokumentacji podatkowej. Na wysokość obciążenia podatkiem dochodowym przy tej formie opodatkowania ma wpływ wysokość uzyskanego przychodu i rodzaju wykonywanej działalności, warunkującej wysokość stawki ryczałtu ewidencjonowanego, natomiast nie ma wpływu wysokość ponoszonych kosztów w sytuacji, gdy w danym miesiącu koszty przeważają przychód. Podatek również trzeba zapłacić, gdyż naliczany on jest od wysokości przychodu, dlatego ta forma opodatkowania jest korzystna dla podatników ponoszących niskie koszty uzyskania przychodu. Najprostszą formą opodatkowania jest karta podatkowa, zwalniająca z prowadzenia dokumentacji podatkowej (z wyjątkiem przypadku zatrudniania pracowników), a także ze składania deklaracji i zeznań podatkowych. Wysokość opłaty za kartę podatkową jest stała, ustalona przez urząd skarbowy w zależności od rodzaju wykonywanej działalności, liczby mieszkańców w miejscowości, gdzie wykonywana jest działalność i ilości zatrudnionych pracowników. Stała wysokość opłaty ma swoje dobre i złe strony. Dobrą stroną jest jej stabilny i niezmienny charakter, z drugiej strony oznacza to, iż nawet gdy podatnik nie uzyska żadnego dochodu, podatek należy zapłacić. Niejednokrotnie podatnicy wybierający opodatkowanie w tej formie w zamian za to, że nie muszą prowadzić dokumentacji podatkowej, godzą się na kartę podatkową wyższą niż podatek, jaki płaciliby będąc opodatkowanymi na innych zasadach. Osoby rozpoczynające działalność gospodarczą nie wiedzą, że mają możliwość wyboru formy opodatkowania , bądź też która forma byłaby dla nich najkorzystniejszą, dlatego przed uruchomieniem działalności gospodarczej warto zapoznać się bliżej z charakterystyką i cechami poszczególnych form opodatkowania z działalności gospodarczej.