Oczekiwana stopa zwrotu
Stopa zwrotu, zwana również stopą zysku, jest podstawową charakterystyką każdej inwestycji, w szczególności każdego instrumentu finansowego. Określa ona dochód przypadający na jednostkę zainwestowanego kapitału. Najłatwiej można obliczyć stopę zwrotu już zrealizowaną, wyznacza się ją ex post.
Rt = [(Pt - Pt-1) + Dt] / Pt-1 (1)
Rt- stopa zwrotu akcji osiągniętych w t-tym okresie
Pt cena akcji w t-tym okresie
Dt- dywidenda wypłacona w t-tym okresie
Inwestor może także zastosować drugą operację przy inwestowaniu w akcje, tz. krótką sprzedaż, polegającą na pożyczeniu akcji, sprzedaniu ich, a następnie odkupieniu tych akcji i oddaniu pożyczającemu.
Inwestor kupuje akcje kiedy ceny akcji zwyżkują, lub stosuje krótką sprzedaż, kiedy spodziewa się zniżki cen akcji.
Krótka sprzedaż nie wszędzie jest dozwolona, należy także pamiętać, że stosujący krótką sprzedaż musi zazwyczaj wpłacić jako zabezpieczenie pewien procent ceny akcji.
Stopa zwrotu przy krótkiej sprzedaży jest następująca:
Rt = [(Pt-1 - Pt) - Dt] / (MPt-1) (2)
M.- liczba z przedziału (0;1], określająca procentowy depozyt od ceny akcji, wpłacany przez dokonującego krótkiej sprzedaży.
Dla inwestora większe znaczenie ma jednak poznanie przyszłej stopy zwroty, dlatego stopa zwrotu wyznaczana ex post ma mniejsze znaczenie.
Przyszła stopa zwrotu jest nieznana, gdyż z przyszłością wiąże się niepewność.
Syntetyczną miarą, która można zastosować w warunkach niepewności jest oczekiwana stopa zwrotu.
R= åi=1,m. piRi (3)
oczekiwana stopa zwrotu
Ri- i-ta możliwa do osiągnięcia wartość stopy zwrotu
pi- prawdopodobieństwo osiągnięcia możliwej wartość stopy zwrotu
liczba możliwych do osiągnięcia wartości stopy zwrotu
Gdy nie ma możliwości uzyskania informacji o rozkładzie stopy zwrotu, do oszacowania oczekiwane stopy zwrotu można wykorzystać dane historyczne, tz. Stopy zwrotu zrealizowane w przeszłości.
R= (åt=1,nRt)/n (4)
stopa zwrotu akcji zrealizowana w t-tym okresie,
liczba okresów, z których pochodzą dane.
Ryzyko w inwestowaniu
Niepewność (ryzyko) występuje wówczas, gdy istnieje więcej niż jeden możliwy wynik naszej decyzji. Im większe jest rozproszenie możliwych wyników, tym większy topień niepewności. Kluczem do podejmowania prawidłowych decyzji w warunkach niepewności jest umiejętności oszacowania wielkości przedziału możliwych wyników i oceny prawdopodobieństwa ich występowania.
Przy analizowaniu ryzyka w inwestowaniu w akcje należy wspomnieć o dwóch aspektach podejmowania decyzji:
niepewności natury
stosunku inwestora do ryzyka.
W teorii i praktyce funkcjonują dwa podejścia do ryzyka, rozumianego z punktu widzenia jego efektów. Zwolennicy jednego podejścia określają ryzyka jako możliwość poniesienia szkody lub straty, a więc podkreślają negatywne skutki ryzyka, traktując je jako zagrożenie.
Zwolennicy drugiego podejścia określają ryzyko jako możliwość wystąpienia efektu działania niezgodnego z oczekiwaniami. Jednakże efekt ten może być zarówno gorszy niż oczekiwany (przykra niespodzianka), jak i lepszy niż oczekiwany (przyjemne zaskoczenie). W tej koncepcji ryzyko rozumiane jest z jednej strony jako zagrożenie, z drugiej jako szansa.
Możemy wymienić kilka rodzajów ryzyka związanego z inwestowaniem:
ryzyko stopy procentowej, wynika z tego że na ryku zmieniają się stopy procentowe (wzrost stopy procentowej powoduje spadek ceny instrumentu),
ryzyko rynku, wynika z tego, że sytuacja pojedynczego inwestora zależy od ogólnej sytuacji na rynku. Przy rynku byka -hossa stopy zwrotu większości akcji rosną, co jest pozytywne dla inwestora posiadającego akcje, a negatywne dla inwestora, który dokonał krótkiej sprzedaży akcji,
ryzyko biznesu, zwane ryzykiem operacyjnym, wynika ze zmienności dochodów uzyskiwanych przez emitenta instrumentu finansowego, co ma wpływ na wartość instrumentu i dochodu inwestora, wartość stopy zwrotu, wynika z tego, że spółka do finansowania przedsięwzięć inwestycyjnych częściowo wykorzystuje kapitał obcy, co może rzutować na cenę instrumentu finansowego.
ryzyko bankructwa,
ryzyko płynności, co do instrumentów finansowych o niewielkim ryzyku, które stosunkowo trudno sprzedać po spodziewanej cenie,
ryzyko polityczne,
ryzyko zamienności i inne.
3. Podstawowe miary ryzyka
3.1. Odchylenie standardowe i wariancja stopy zwrotu
Stosowanie kryterium dochodu przy wyborze akcji (czyli wybór wyższej oczekiwanej stopy zwrotu), nie zawsze daje nam pełen obraz sytuacji. Może pojawić się sytuacja, że oczekiwane stopy zwrotu są sobie równe co nie musi oznaczać, że porównywane akcje są równie atrakcyjne.
Ryzyko akcji można określać za pomocą zróżnicowania możliwych stóp zwrotu. Im większe jest to zróżnicowanie, tym większe jest ryzyko akcji.
Miarą ryzyka akcji, którą można tu zastosować jest wariancja stopy zwrotu akcji.
V= åi=1,m pi(Ri-R)2 (5)
wariancja stopy zwrotu,
oczekiwana stopa zwrotu.
Wzór ten wskazuje ,że im większe są odchylenia możliwych stóp zwrotu, tym większa jest wariancja. Wariancja przyjmuje tylko wartości nieujemne. Przyjmuje ona wartość zero, gdy możliwe stopy zwrotu są sobie równe, brak jest wtedy niepewności co do przyszłej stopy zwrotu.
Inną miarą, częściej stosowaną , jest odchylenie standardowe stopy zawrotu:
S= V0,5= (åi=1,mpi(Ri-R)2)0,5 (6)
Odchylenie standardowe, które jest zwykle wyrażone w procentach wskazuje przeciętne odchylenie możliwych stóp zwrotu od oczekiwanej stopy zwrotu. Przyjmuje tylko wartości nieujemne. Im wyższe jest odchylenie standardowe, tym większe jest ryzyko związane z danym instrumentem finansowym. Wartość zerowa oznacza brak ryzyka.
Gdy nie ma możliwości uzyskania informacji na temat rozkładów stóp zwrotu, do oszacowania wariancji i odchylenia standardowego można wykorzystać dane historyczne. Stosuje się następujące wzory:
V= (åt=1,n(Rt-R)2)/(n-1) (7)
s= V0,5 (8)
Oczekiwana stopa zwrotu i ryzyko to dwie podstawowe charakterystyki każdego instrumentu finansowego. Naturalna zasada, którą powinien kierować się każdy inwestor, to zasada maksymalizacji dochodu i minimalizacji ryzyka. Inwestor powinien kupić akcje o największej oczekiwanej stopie zwrotu i najmniejszym ryzyku (np. najmniejsze odchylenie standardowe).
Graficzną analizę dochodu i ryzyka przeprowadza się na wykresie ryzyko-dochód. Na osi odciętych zaznacza się wartość odchyleń standardowych stopy zwrotu, a na osi rzędnych wartości oczekiwanych stóp zwrotu
inwestorzy powinni preferować zakup akcji spółki, która charakteryzuje się najwyższą oczekiwaną stopą zwrotu (dochodem) i najniższym odchyleniem standardowym (ryzykiem). Najczęściej jednak wraz ze wzrostem dochodu rośnie ryzyko.
3.2. Semiwariancjia i semiodchylenie stopy zwrotu.
Semiwariancja i semiochylenie stopy zwrotu są miarami ściśle związanymi z odchyleniem standardowym i wariancją stopy zwrotu. Opierają się one na rozumieniu ryzyka jako zjawiska negatywnego, a w związku z tym uwzględniają jedynie ujemne odchylenia od oczekiwanej stopy zwrotu.
Semiwariancja stopy zwrotu wyznacza się wg wzoru:
SV= åi=1,mpidi2, (9)
SV- semiwariancja stopy zwrotu
di= Ri-R, gdy Ri-R<0
di=0, gdy Ri-R³ 0
Semiodchylenie standardowe stopy zwrotu jest pierwiastkiem kwadratowym z semiwariancji.
ss= SV0,5= (åi=1,mpidi2)0,5 (10)
semiodchylenie standardowe stopy zwrotu
Semiwariancja i semiodchylenie stopy zwrotu odpowiadają wariancji i odchyleniu standardowemu przy założeniu, że ryzyko rozumiane jest w kategoriach zagrożenia, co oznacza , iż pod uwagę bierze się tylko wartości ujemne odchyleń od oczekiwanej stopy zwrotu.
3.3. Odchylenie i semiodchylenie przeciętne stopy zwrotu
Przy mierzeniu odchylenia standardowego stopy zwrotu, odchylenia możliwych stóp zwrotu od oczekiwanej stopy zwrotu podnosi się do kwadratu. Powoduje to, iż jednorazowe duże odchylenie podniesione do kwadratu może zawyżyć wielkość ryzyka. Wady tej pozbawione jest odchylenie przeciętne stopy zwrotu.
D=åi=1,mpi½Ri-R½, (11)
odchylenie przeciętne stopy zwrotu.
Odchylenie przeciętne wskazuje, o ile średnio odchylają się stopy zwrotu od oczekiwanej stopy zwrotu. Przyjmuje tylko wartości nieujemne, a w sytuacji braku niepewności (braku ryzyka) wartość zero.
Jeśli ryzyko rozumiane jest w kategoriach negatywnych (zagrożenie), to odpowiednikiem przeciętnej stopy zwrotu jest semiodchylenie przeciętne stopy zwrotu, określane wzorem:
sd=åi=1,mpi½di½, (12)
Tak jak przy semiodchyleniu standardowym można zastąpić oczekiwane stopy zwrotu stopą określoną przez inwestora.
3.4. Poziom bezpieczeństwa i prawdopodobieństwo nieosiągnięcia poziomu aspiracji
Poziom bezpieczeństwa jest miarą wynikającą z koncepcji ryzyka rozumianego jako zagrożenie. Nazywany jest także poziomem ufności:
P(R
Adam Mickiewicz "Dziady część III"