Krzywda, cierpienie i towarzyszace im wybaczenie to uniwersalne tematy literackie. Motyw krzywdy, cierpienia i wybaczenia mozemy dostrzec w wielu lirykach mlodopolskich. Motywy te rozwazaja w swych wierszach tak wielcy poeci tamtego okresu, jak Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz czy Leopold Staff. Na krzywdy i cierpienie, jakie zadaje nam samo zycie, zwraca nam uwage w utworach "Koniec wieku XIX" i "Hymn do Nirwany" Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Autor szuka sensu zycia, którego nie odnajduje. Jest on zalamany, nie chce dalej zyc, poniewaz zdaje sobie sprawe z tego, ze egzystencja jest wieczna udreka nas wszystkich. Na potwierdzenie tych slów w wierszu "Na Aniol Panski", autor pragnie uswiadomic nam cierpienie zwyklych ludzi. Nikt nie moze byc pewnym jutra. Podobne spostrzezenia mozemy dostrzec u Jana Kasprowicza, który w hymnie "Dies irae" ukazuje czlowieka nie potrafiacego przezwyciezyc cierpienia. Autor przedstawia katastroficzny obraz swiata, w którym odnajdujemy wiekuiste meki. Jednak wedlug Jana Kasprowicza cierpienie ludzkie rozpoczelo sie wraz z grzechem pierworodnym, a popelniajac go czlowiek skrzywdzil sie. Poeta oskarza takze samego Boga. Stwórca nie robi nic, by ulzyc ludziom. Swa biernoscia i bezczynnoscia krzywdzi cierpiacych katusze. Autor atakuje Boga, by nastepnie w "Hymnie swietego Franciszka z Asyzu" wybaczyc mu, a nawet podziekowac. Mozemy zaobserwowac niewiarygodna zmiane stosunku do zycia. Jan Kasprowicz wybacza Bogu wszystkie krzywdy. W "Ksiedze ubogich" akceptuje cierpienie jako naturalne dla zycia, z którym sie juz ostatecznie pogodzil. Równiez Kazimierz Przerwa-Tetmajer próbowal przelamac nastroje dekadenckie. W utworze "Evviva l`arte" poeta zwraca uwage na sztuke, która moze zrekompensowac niedostatki zyciowe. Dzieki erotykom oraz zwróceniu ku przyrodzie Kazimierz Przerwa-Tetmajer uswiadamia sobie, iz trzeba zyc dalej. Nalezy pogodzic sie z trudnosciami i przeciwnosciami, jakie spotykaja nas w zyciu. Cierpienie jest naturalnym skladnikiem zycia. Wszyscy musza cierpiec, by pózniej umiec docenic radosc. Taka interpretacja zycia jest zgodna z filozofia swietego Franciszka z Asyzu. Wplyw madrosci sredniowiecznego swietego wywarl duzy wplyw na twórczosc poetów Mlodej Polski. Bardzo wyraznie ukazuje to zjawisko wiersz Leopolda Staffa p.t. "O milosci wroga". Autor uwaza, ze nalezy przebaczyc nawet najwiekszemu wrogowi. Czlowiek powinien odnalezc w sobie chrzescijanska pokore i zawsze byc gotowym wybaczyc. Zadne krzywdy i cierpienia nie moga przyslonic ludziom radosci zycia, lecz aby kazdy cieszyl sie swoim istnieniem, nalezy uczyc sie spogladac na swiat nie tylko "ze zlej strony". Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz i Leopold Staff potrafili stawic czola krzywdom niesionym przez zycie oraz cierpieniu, jaki temu towarzyszy.
www.rufus.pl
Adam Mickiewicz "Dziady część III"