Łoziński Walery
• ur. 1837 • zm. 1861 •
Walery Łoziński, ur. 1837 w Mikołajewie pod Stryjem, zm. w 1861 we Lwowie. Powieściopisarz i dziennikarz, współpracujący z
"Rozmaitościami", "Dzwonkiem", "Czytelnią dla Młodzieży", "Dziennikiem Literackim", należał do grupy młodych pisarzy galicyjskich
(m.in. M. Bałucki, A. Pajgert, M. Romanowski, J. Szujski), którzy propagowali program literatury zaangażowanej, pojmowanej jako
narzędzie przedsięwzięć niepodległościowych w duchu demokratycznym. Jest autorem artykułów historycznych, opowiadań, komedii,
powiastek dla ludu oraz powieści, które zapewniły mu trwałe miejsce w historii literatury. Pierwsze powieści (Szlachcic chodaczkowy,
1857; Szaraczek i karmazyn, 1858) w swym kształcie narracyjnym zbliżały się do gawęd szlacheckich. Najbardziej znaczące
powieści Łozińskiego: Zaklęty dwór (1859), Czarny Matwij (1860), a także okaleczone przez cenzurę austriacką Dwie noce (1860),
nawiązywały do wydarzeń lat 1845-1850 w Galicji. Przedstawiają one aktualną problematykę narodową w duchu poglądów lwowskich
demokratów, umiejętnie wtapiając w fabułę historyczną element sensacji.
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach