Krzysztoń Jerzy
• ur. 1931 • zm. 1982 •
Jerzy Krzysztoń (1931–1982), prozaik, dramaturg radiowy, reporter, tłumacz. W czasie wojny przebywał w ZSRR, Iranie, Indiach,
Afryce. Po powrocie do kraju w roku 1948 zadebiutował jako prozaik na łamach „Tygodnika Powszechnego”. Od roku 1960 był
współpracownikiem Polskiego Radia. Autor zbiorów opowiadań Opowiadania indyjskie (1953), Sekret i inne opowiadania (1956),
Sandżu i Paweł (1959), Panna Radosna (1969), Cyrograf niedojrzałości (1975), Noweletki (1980). Opublikował powieści Kamienne
niebo (1958) oraz autobiograficzny cykl Wielbłąd na stepie (1978) i Krzyż Południa (1983). Najbardziej chyba znanym utworem
Krzysztonia jest Obłęd z 1979.
Najczęściej czytane
Adam Mickiewicz "Dziady część III"Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach