|
|
|
|
Z utworów wojennych
przebijają do nas echa romantycznej tradycji poety zagrzewającego do walki,
choć nie zawsze jest ona zgodna z jego sumieniem. Jest to także dylemat
Konrada Wallenroda oraz wielu Polaków, poszukujących metod skutecznej i
otwartej walki z przeciwnikiem. W wierszu
“Rodzicom" odnajdziemy prolog jego twórczości: tragiczna ironia losu
kazała przyjść na świat poecie, nazwanemu imieniem Cypriana Kamila, mającemu
dokonać wyboru i wprowadzić go mężnie w życie. Tradcja to okrutna, gdy
wybiera się między poezją a prozą wojny; poeta wybrał obie możliwości,
wzorując się na bohaterach Mickiewicza i Słowackiego. Jego
twórczość to interpretowanie powtarzającego się od wieków tego samego zła,
niesionego przez wojnę i czyhającego z każdej strony na człowieka niezależnie
od jego intencji i przekonań. W wierszu “Pokolenie" opisując dramat
swoich rówieśników podejmuje wyzwanie tradycji rycerskiej razem z jej
konsekwencjami - ciężarem odpowiedzialności moralnej i nieuniknioną w trakcie
wojny totalnej śmiercią. Tutaj tradycja wyznacza misję, którą należy
wypełnić, aby zaświadczyć o swojej godności jako Polaka. Stopniowo
stosunek do tego obowiązku zmienia się w niechęć. Powracają zatem wspomnienia
słonecznego dzieciństwa, wspólnych marzeń o lepszym jutrze - niestety, jako
nierealne obrazy. Poeta dochodzi do wniosku o historycznie uwarunkowanym
pojedynku dobra ze złem, w którym okresowo zmieniają się przewagi
(“Historia"). Człowiek taki jak on niestety na rezultat ostateczny nie
ma wpływu; wodzowie nigdy nie słuchali rad pojedynczych żołnierzy ani tacy
nie decydowali o losach wojen. Mówi o tym m.in. wiersz “Z głową na
karabinie" poruszający motyw wczesnego dojrzewania młodego pokolenia
pozostawionego w obliczu wojny wyborowi losu całego swojego życia. Otoczonemu nienawiścią i przymusem odgrywania znienawidzonej roli mordercy w imię wolności pozostaje tylko zwrot do Boga. Jest to jednocześnie kontynuowanie tradycji, bowiem szukali u Stwórcy swojej siły żołnierze wszystkich epok historycznych, od założycieli państwowości polskiej poczynając. I on w swoich ostatnich chwilach zwraca się do Bogarodzicy w “Hymnie do Bogarodzicy" godząc się ostatecznie wypełnić naznaczoną mu tradycję poety - żołnierza gorzkiej i drogiej wolności. Baczyński w pełni akceptuje wyroki najwyższej instancji dobra. Tylko ona może ukoić cierpienia walczących synów i opuszczonych zgodnie z rycerską tradycją matek. |
|
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach