"Krótka rozprawa..." Reja a "Żeńcy" Szymonowica.
Oba utwory reprezentują niezmiernie popularny w renesansie gatunek dialogu, choć "Żeńcy" uznawane są przede wszystkim za sielankę. Dialogi te nie są dramatami, nie mają wyraźnej zdarzeniowej akcji i nie są pisane z myślą o widowisku scenicznym. Jednakże można w nich odnaleźć znamiona swoistej teatralizacji, wynikającej z samej natury prezentowanej dyskusji między Panem, Wójtem a Plebanem i rozmowy między Pietruchą, Oluchną i Starostą.
W "Krótkiej rozprawie..." uwidocznia się antyklerykalne nastawienie autora, wynikające z troski o lepszy, nowy kształt instytucji kościelnej. Tzw. powiadacze nie żałują sobie wzajemnych wypominków, a zakres poruszanych przez Pana, Wójta i Plebana problemów znacznie wykracza poza kwesie związane tylko z ich stanem i profesją. Rozmowa toczy się m. in. wokół sądownictwa, starostw, myt, żup solnych, sejmu, finansów wojennych, pospolitego ruszenia, dworskich zbytków, hazardu i rozrzutności w jadle i w trunkach. W "Krótkiej rozprawie..." sumuje się wszystko to, co obchodziło wówczas opinię publiczną i stanowiło treść średnioszlacheckiego ruchu, walczącego z różnymi nadużyciami i niedostatkami.
"Żeńcy" Szymonowica są wyrazem bacznej obserwacji otaczającej poetę rzeczywistości i wyrazem jego moralistycznej postawy wobec świata. Teoretycznie w typowej renesansowej sielance mamy do czynienia z uznaniem harmonijnego porządku natury i z pogodną afirmacją rzeczywistości. Tu natomiast autor uwypukla ujemne cechy ludzi, obyczajów, życia społecznego i politycznego, szczególną uwagę zwracając na niedolę chłopską. Ukazał ją poeta poprzez opisanie konfliktu między ekonomem a robotnikami folwarcznymi. Ostrość obrazu, zarysowanego w dialogu Oluchny i Pietruchy, łagodzi wiara w możliwość zmiany obyczajów Starosty.
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach