Wyszukiwarka:
Artykuły > Studia >

Koncepcja anomii wg Mertona: relacja między celami a środkami/ instytucjami kultury

Koncepcja anomii wg Mertona: relacja między celami a środkami/ instytucjami kultury Wynikiem niefortunnej socjalizacji jest dewiacja . Adaptacja człowieka w społ. Przybiera charakter anomiczny - pozbawiony unormowania , nie przestrzegający norm. Anomia wg Mertona to zdarzenie między normami a celami jednostki w obrębie kultury, brak równowagi pomiędzy kulturowo określonymi celami a zdefiniowanymi jako prawomocne zinstytucjonalizowanymi sposobami osiągania tych celów . Cele życiowe są nieosiągalne , bezsens działań ( Funkcjonalna teoria dewiacji ). Adaptacja : 1. Konformizm - jednostka akceptuje cele , normy i układ instytucjonalny w społeczeństwie. Charakter anomicznny : 2. Innowacja - akceptacja celów , ale nie środków. 3. Rytualizm - aprobata środków , ale nie ignorancja celów. 4. Wycofanie się ucieczka - odrzucenie celów i środków. 5. Bunt ( kontranomia ) - normy alternatywne.