Borowski Tadeusz
• ur. 1922 • zm. 1951 •
Tadeusz Borowski (1922–1951), prozaik, poeta, publicysta. Zasłynął jako autor wstrząsających opowiadań, ukazujących nie tylko
mechanizm funkcjonowania obozów hitlerowskich, ale również oskarżających cywilizację śródziemnomorską. Dzieciństwo spędził w
ZSRR. W czasie okupacji ukazały się jego dwa tomy: Gdziekolwiek ziemia (1942) i Arkusz poetycki (1944). Więzień Oświęcimia i
Dachau. Po powrocie do Polski opublikował swą prozę okupacyjno-obozową w książkach Pewien żołnierz, Kamienny świat i
Pożegnanie z Marią. Od 1949 był Borowski zagorzałym stalinistą. Jego opowiadania z tego okresu, wydane w 1953, noszą tytuł
Czerwony maj (utwór tytułowy poświęcony jest Dzierżyńskiemu). Borowski podejmuje też współpracę z UB. Staje się najbardziej
chyba odrażającą postacią polskiego życia literackiego. 3 VII 1951 popełnił samobójstwo.
Adam Mickiewicz "Dziady część III" Mit grecki - pojęcie i podział Biblia Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka Quo Vadis "Treny" J. Kochanowskiego Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a Filozofowie greccy. Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki Henryk Sienkiewicz „Potop” Barok - charakterystyka epoki. „Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie... Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu Wizja Boga, świata i człowieka... Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter "Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach