Wyszukiwarka:

Wszędzie ------------------ Artykuły Newsy Informacje Linki Pliki

Biografia polskiego poety romantycznego – zbuduj jej model na podstawie wybranych faktów z życia poznanych pisarzy tego okresu. Są takie epoki, które wpływają na los młodych i podobnie kształtują ich życiorysy. Biografia staje się wówczas niejako „wykładnikiem” czasów, specyficznej historii, określonych zdarzeń. W przypadku romantyków, losy ich określiła sytuacja kraju, romantyczny światopogląd i powstanie listopadowe. Życie twórcy romantycznego można podzielić na kilka etapów: 1. Dzieciństwo, szkoła. Poeta romantyczny przeważnie pochodzi z dobrego, zasobnego domu. Kończy szkołę bez większych problemów. Warto zauważyć, że zarówno Adamowi Mickiewiczowi jak i Juliuszowi Słowackiemu we wczesnych latach życia umarł rodzic. 2. Studia, praca. Obaj studiowali na Uniwersytecie Wileńskim z tym, że, Słowacki robił to nie z własnej woli, lecz z woli jego matki, która chciała, aby skończył prawo. Zazwyczaj w okresie studiów romantyczny poeta przeżywał nieszczęśliwą miłość, która odciskała piętno na ich całej twórczości. W przypadku Mickiewicza było to uczucie do panny Maryli Wereszczakówny, której rodzina uznała młodego poetę za partię nieodpowiednią dla swojej córki. Natomiast Słowacki przeżył nieszczęśliwą miłość do Ludwiki Śniadeckiej, córki profesora, która lekceważąco potraktowała młodszego od niej młodzieńca. W młodości poetów łączyła romantyczna „pogarda dla świata”, izolacja, pesymizm. Praca, którą wykonywał młody poeta zaraz po studiach, najczęściej go nie satysfakcjonowała. Mickiewicz musiał podjąć pracę w szkole w Kownie, by zapłacić dług zaciągnięty na opłaty studiów. Natomiast Słowacki, według woli matki, po ukończeniu studiów podjął pracę urzędniczą w Warszawie. Już w tym czasie zaczęły powstawać utwory tych młodych poetów. Mickiewicz napisał „Pieśni filaretów” i „Ode do młodości” – były to jego pierwsze programowe utwory. Słowacki, uciekając od monotonii życia, stworzył utwory : „Arab”, „Jan Bielecki”, „ Maria Stuart” 3. Powstanie Listopadowe,, emigracja. Ważny jest fakt, że podczas powstania listopadowego, obu młodych petów nie było w kraju. Mickiewicz po zesłaniu w głąb Rosji, wrócił do Europy i we Włoszech zastała go wiadomość o wybuchu powstania w ojczyźnie. Zdecydował się wyruszyć do polski, lecz nie był wstanie przedostać się do królestwa. W rezultacie nie brał udziału w powstaniu i wraz z falą emigracji znalazł się w Dreźnie. Słowacki natomiast był świadkiem przygotowań do powstania listopadowego, lecz gdy wybuchło – wyjechał z depeszami rządu do Anglii. Tym nie mniej dla obu poetów wydarzania w kraju stały się źródłem poetyckiego natchnienia. Mickiewicz nawiązuje do powstania w trzeciej części „Dziadów”, a twórczość powstaniowa Słowackiego to : „ Hymn” , „Oda do wolności”, „ Kulik”, lecz przede wszystkim „Kordian”, w którym poeta zawiera ocenę powstania. 4. Życie za granicą Większość dorosłego czasu poeci spędzali poza granicami kraju. Mickiewicz przebywał w Paryżu, tam ożenił się z Cecylią Szymanowską oraz wydał „Pana Tadeusza” w 1834 roku. Uczył w Szwajcarii jako profesor lit. łacińskiej, a w 1840 roku objął katedrę literatur słowiańskich w College de France w Paryżu. Słowacki również przebywał w stolicy Francji, gdzie napisał utwory: „ Lilla Weneda”, „ Beniowski”. Zetknął się, tak jak Mickiewicz, z kołem Towiańczyków, lecz w rezultacie nie utożsamił się w Towianizmem. Obaj poeci starali się wspomóc ojczyznę poza granicami kraju. W 1848 roku Mickiewicz próbował stworzyć legion polski we Włoszech, który mógłby walczyć o wolność kraju – próba ta się nie powiodła. Później, podczas wojny krymskiej, pragnął stworzyć oddziały walczące przeciw Rosji. Natomiast Słowacki w 1848 roku wyrusz do Wielkopolski by wspomóc walczących w antypruskim powstaniu, lecz misja ta nie powiodła się. 5. Śmierć. Poeci giną za granicą. Mickiewicz umiera w Konstantynopolu, 26 listopada 1855, powalony chorobą. Słowacki umiera w Paryżu, na gruźlicę, w kwietniu 1849 roku. W okresie miedzy wojennym sprowadzono prochy Słowackiego do kraju i złożono na Wawelu.