Zimne kraje

Zimne kraje

• Świetlicki Marcin •

• 1992 •

Głośna debiutancka książka poetycka czołowego twórcy tzw. pokolenia "bruLionu". Opowiada w niej Świetlicki historię poety, czyli

swoją - zaczyna od narodzin w jakiejś małej miejscowości (wiersz Wstęp), opisuje różne życiowe doświadczenia: jest w wojsku,

przenosi się do dużego miasta - wszystko w zgodzie z biografią własną. Ta opowieść jest jednocześnie buntem przeciw

dotychczasowym regułom życia politycznego, społecznego, artystycznego. Świetlicki odrzuca bowiem wzorzec poezji

zaangażowanej w sprawy kraju i ogółu (głośne już dziś zdanie: "Niczego o mnie nie ma w Konstytucji") - a na jej miejsce

proponuje to, co jednostkowe, autentyczne, doświadczane w codzienności, konkretne i bliskie zwykłemu życiu. Ta "nowa poezja"

pozbawiona jest wyszukanej metaforyki i erudycyjnych odwołań do literacko-kulturowych kontekstów; przeciwnie - cała zanurzona

w codzienności, zwykłości, niemal banalności (język - konkretny, jednostkowy, czasem kolokwialny,w realiach - nastawienie na

biograficzny szczegół), nie stroni od żartu, prześmiewczości, nawet błazenady, szczególnie z uświęconych tradycją ideałów i

wzorów.

Ten debiutancki tom Świetlickiego spotkał się z nader żywym przyjęciem krytyki: zachwycano się nim i ostro go ganiono. W

szerokiej opinii uchodzi za sztandarową pozycję, niemal manifest tzw. pokolenia "bruLionowców", przynajmniej jego części

nazywanej "o'harystami" ( od amerykańskiego poety Franka O'Hary). Sam Świetlicki mocno się w stosunku do swego debiutu

zdystansował - ogłaszając w roku 1995 Zimne kraje 2 w wielu tekstach poczynił daleko idące zmiany.