Wyszukiwarka:
Artykuły > Biografie >

Tetmajer Przerwa Kazimierz

Tetmajer Przerwa Kazimierz

 

• ur. 1865 • zm. 1940 •

   

 

Kazimierz Przerwa Tetmajer urodził się 12 II 1865 w Ludźmierzu na Podhalu. Jego przyrodnim, starszym bratem był malarz

Włodzimierz Tetmajer. Trudności finansowe zmusiły rodzinę Tetmajerów do przeniesienia się do Krakowa, gdzie studiował na

Uniwersytecie Jagiellońskim. Wiele podróżował po kraju i Europie, był aktywnym taternikiem (I wejście na Staroleśną, wraz z T.

Boyem Żeleńskim i Klimkiem Bachledą; na jego pamiątkę przełęcz pomiędzy Zadnim Gerlachem i Gerlachem nazwano Przełęczą

Tetmajera). Pomimo wysokiej pozycji w kręgach młodopolskich literatów, z dystansem podchodził do ówczesnej bohemy, w tym do

Przybyszewskiego. Jako dojrzały poeta zadebiutował drugą serią swych Poezji (1894). W sumie wydał siedem tomów poetyckich.

Opublikował też utwory dramatyczne: Zawisza Czarny (1901), Rewolucja (1906), Judasz (1917). Jako prozaik wsławił się cyklem

opowiadań Na Skalnym Podhalu (1903-1913) oraz powieściami o tematyce góralskiej: Maryna z Hrubego (1910) i Janosik Nędza

Litmanowski (1911). Był też autorem trzytomowej powieści historycznej z epoki napoleońskiej Koniec epopei (1913-14). Mniejsze

znaczenie mają jego komercyjne "romanse salonowe". W okresie międzywojennym cierpiał na postępującą chorobę psychiczną, a

także ślepotę. Mieszkał wówczas w Warszawie, w Hotelu Europejskim. Zmarł 18 I 1940.