Wyszukiwarka:
Artykuły > Studia >

Teoria Keynesowska bezrobocia.

Teoria Keynesowska bezrobocia. Główną tezą tej teorii jest fakt, że rozmiary zatrudnienia w gospodarce określane są przez wielkość efektywnego popytu, który to składa się z popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego. Pierwszy z nich zależy od dochodów, które napływają w postaci płac, zysków i procentów do gospodarstw domowych w rozmiarach wyznaczonych przez wytworzoną produkcję. Ponieważ ludzie oszczędzają część dochodów, więc powstaje luka pomiędzy wytworzoną produkcją a popytem gospodarstw domowych. Owa luka musi być wypełniana przez inwestycje przedsiębiorstw, zakładając jednak, że cała produkcja ma być sprzedana. Keynes odrzuca neoklasyczną tezę co do akceptacji prawa Saya, że dzięki mechanizmowi zmian stopy procentowej inwestycje wyrównują się zawsze z oszczędnościami. Jak zaznacza Keynes- stopa procentowa określana jest nie przez inwestycje i oszczędności, lecz przez podaż pieniądza i popyt na pieniądz, natomiast popyt na pieniądz zależy nie tylko od poziomu dochodu, ale również od stopy procentowej. Jeżeli chodzi o inwestycje, to niezależną one tyle od stopy procentowej, ale od różnicy między przewidywaną rentownością inwestycji a stopą procentową. Zależność ta jest według Keynesa istotnym źródłem niestabilności gospodarczej, gdyż inwestycje i efektywny popyt kształtują się na poziomie niedostatecznym dla wchłonięcia produkcji przy pełnym zatrudnieniu. Dlatego tez ten niedostateczny popyt efektywny stanowi bezpośrednią przyczynę bezrobocia, gdyż przedsiębiorcy ograniczają rozmiary produkcji i zatrudnienia do poziomu efektywnego popytu. Keynes twierdzi, że obniżki płac nominalnych nie są dobrym rozwiązaniem uniknięcia bezrobocia. Dzieje się tak dlatego, że istnienie stosunkowo silnych związków zawodowych sprawia, że obniżenie płac nominalnych jest nierealne. Poza tym ogólne obniżki płac nominalnych prowadziłyby do spadku popytu i cen towarów co wywołałoby spadek płac realnych. W związku z tym, że giętkie płace nominalne nie rozwiązują problemu bezrobocia Keynes wysuwa postulat sztywności płac nominalnych. Keynes podkreśla przymusowy charakter bezrobocia. Twierdzi iż według istniejących stawek płac można zazwyczaj wynająć większą liczbę pracowników niż wynosi bieżące zatrudnienie, że aż do osiągnięcia pełnego zatrudnienia podaż pracy jest doskonale elastyczna względem istniejącego poziomu płac nominalnych. Przyczyną bezrobocia jest niedostateczny popyt na dobra. W takiej sytuacji państwo powinno podejmować środki zwiększające ten popyt. Państwo jest w stanie zapewnić w gospodarce pełne zatrudnienie za pomocą polityki fiskalnej, która polega na obniżaniu podatków i ponoszeniu wydatków publicznych.