Wyszukiwarka:

Staff Leopold

• ur. 1878 • zm. 1957 •

Leopold Staff urodził się 14 XI 1878 we Lwowie. W 1897 ukończył gimnazjum, a następnie, do 1901 roku, studiował na Uniwersytecie
Lwowskim prawo, filozofię i romanistykę. Należał w tym czasie do Kółka Literackiego Czytelni Akademickiej. Brał również udział w
zebraniach grupy literatów lwowskich, tzw. Płanetników (Maryla Wolska, Antoni Stanisław Mueller, Ostap Ortwin, Józef Ruffer). W
1901 podróżował do Włoch, przebywał też rok w Paryżu (1902–1903). W latach 1909–1914 redagował w Księgarni Polskiej
Połonieckiego serię wydawniczą Sympozjon; współpracował ponadto z redakcją “Lamusa” oraz “Museionu”. Lata 1915–1918 spędził
w Charkowie. Po wojnie zamieszkał w Warszawie. Brał udział w redagowaniu (wraz z Wacławem Berentem, Władysławem
Kościelskim i Stefanem Żeromskim) miesięcznika “Nowy Przegląd Literatury i Sztuki” (1920–1921). W 1927 otrzymał państwową
nagrodę literacką, dwa lata później – nagrodę literacką Lwowa (w 1938 takąż nagrodę Warszawy). Od 1931 był członkiem PEN-Clubu.
W 1933 został powołany na członka Polskiej Akademii Literatury (w latach 1934–1939 pełnił funkcję wiceprezesa). W 1939 otrzymał
tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas okupacji mieszkał w Warszawie. Po upadku powstania przebywał
w Skarżysku-Kamiennej, później w Pławowicach (u Ludwika Hieronima Morstina) i w Krakowie. W 1948 otrzymał nagrodę PEN-Clubu
za całokształt twórczości przekładowej; w 1949 – doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego; w 1951 – Państwową
Nagrodę Literacką I stopnia. W 1949 zamieszkał ponownie w Warszawie. Zmarł 31 V 1957 w Skarżysku-Kamiennej.
Wydał następujące tomy wierszy (w nawiasie daty pierwodruku): Sny o potędze (1901), Dzień duszy (1903), Ptakom niebieskim
(1905), Gałąź kwitnąca (1908), Uśmiechy godzin (1910), W cieniu miecza (1911), Łabędź i Lira (1914), Siew doli (1916), Tęcza łez i
krwi (1918), Ścieżki polne (1919), Szumiąca muszla (1921; wyd. 2. w 1929 pt. Sowim piórem), Żywiąc się w locie (1922), Ucho igielne
(1927), Wysokie drzewa (1932), Barwa miodu (1936), Martwa pogoda (1946), Wiklina (1954), Dziewięć muz (1958). Jest także
autorem poematu Mistrz Twardowski. Pięć śpiewów o czynie (1902) oraz dramatów: Skarb (1904), Godiwa (1906), Igrzysko (1909), To
samo (1912), Wawrzyny (1912), Południca (1920). Wydał monografię Michał Anioł (1934).
Na osobną uwagę zasługuje imponujący dorobek translatorski Staffa. Tłumaczył autorów greckich i rzymskich, Psalmy i utwory
średniowieczne (Kwiatki św. Franciszka z Asyżu, Złota legenda Jakuba de Voragine), twórców renesansu (m.in. Michała Anioła,
Celliniego, Ronsarda) i autorów nowożytnych (m. in. d’Annunzia, Diderota, Goethego, Hamsuna, Selmę Lagerlöf, Tomasza Manna,
Nietzschego, Rollanda); wydał m.in. antologie Fletnia chińska (1922; przekł. za wydaniem francuskim) oraz Lirycy francuscy (1924).