Satyryczny obraz społeczeństwa polskiego w średniowiecznych utworach świeckich

Satyryczny obraz społeczeństwa polskiego w średniowiecznych utworach świeckich.

Utworem obrazującym stosunki panujące w średniowiecznym społeczeństwie jest Satyra na leniwych chłopów. Zawiera ona konflikt pan - kmieć, który musiał być żywy w tak zhierarchizowanym świecie, jakim była epoka średniowiecza. Społeczeństwo składało się z następujących stanów: szlachta, duchowieństwo, mieszczanie i chłopi.
"Satyra..." prezentuje raczej punkt widzenia pana i ukazuje sposoby, jakich używali chłopi aby uniknąć świadczenia pańszczyzny. "Chytrze bydlą z pany kmiecie" - widać iż autor krytykuje nieuczciwe czyny chłopów, którzy oszukują w pracy, często odpoczywają, chcą przepróżniaczyć czas. Jednocześnie "Satyra..." ukazuje stosunki społeczne i zależności kmieci od panów.
"Satyra..." to tekst napisany w języku polskim, wiersz anonimowy, pochodzący z XV w, autorem jest prawdopodobnie szlachcic, skarżący się na chłopów pańszczyźnianych. Utwór jest dowodem naq to, że w okresie tym dochodziło do konfliktów pomiędzy stanami.

Aarchaizmy językowe

słownikowe:

zlechmanić
bydla
wić

fonetyczne:

siercu
jich
sie
stoji (fleksyjny)

O zachowaniu się przy stole
Utwór z XV w, autorem był szlachcic z Gosławic o imieniu Przecław - słota lub złota. Znany był z bujnego życia towarzyskiego.
Zbiór średniowieczny na temat zachowania się przy stole:

 
 przy stole siadać w odpowiedniej kolejności
 
 
 mężczyźni powinni usługiwać kobietom
 
 
 nie wolno jeść dużymi kęsami
 
 
 jeść czystymi rękami
 
 
 nie wybierać dla siebie najsmaczniejszych kawałków
 
 
 jeść spokojnie i wolno
 
 
 nie rozmawiać z pełnymi ustami
 
 
 podziękować gospodarzowi
 
 nie pchać się do stołu
 

Budowa wiersza:
rymowy - występują rymy przez użycie tej samej formy (tak rymy męskie i żeńskie)
asylabiczny - nie ma stałej liczby sylab (nie)
sylabiczny - tak (pierwszy wers sylabiczny)
zdaniowy - jedno zdanie to wers (nie).