1. Sytuacja polityczna Renesans - “złoty wiek”
- długotrwała koniunktura ekonomiczna stwarzała solidne i
trwałe podstawy dobrobytu i
stabilizacji
- zapewnienie bogatej szlachcie nie tylko rosnących dochodów,
ale i czegoś więcej: poczucie bezpieczeństwa i niezmienności porządku świata
- ułatwienie szlachcie, zwłaszcza zamożnej, aktywności
kulturalnej, zdobywania wykształcenia, udziału w polityce i w życiu
społecznym
Barok
- osłabienie państwa za panowania dynastii Wettingów i
stworzenie nieustannej sytuacji zagrożenia niepodległości
- wzmocnienie pozycji rywalizujących ze sobą rodów magnackich,
których działalność wymykała się spod kontroli
- sejm nie może pełnić funkcji regulatora konfliktów sił, gdyż
jego działalność paraliżowała zasada liberum veto
2. Prądy filozoficzne
Renesans
- humanizm - zainteresowanie człowiekiem i zaakcentowanie
możliwości jego rozumu
- reformacja - dążenie do wprowadzenia reform w kościele
katolickim w zakresie doktryny kultu, organizacji i obyczajów, rozłam w
chrześcijaństwie, utworzenie nowych wyznań
Barok
- kontrreformacja - prąd przeciw reformacji, ustalenie przez
sobór trydencki ( 1545-1563 ), co należy uznać za katolickie w dziedzinie nauki,
dyscypliny i zwyczajów kościelnych
3. Sztuka
Renesans
- zamiłowanie do harmonii, spokoju, statyczności, jasności
konstrukcji, osiąganie piękna poprzez zastosowanie określonych miar i proporcji,
wzorowanie się na antyku
- tematyka i motywy mitologiczne współistniały z
chrześcijańskimi
- bogata ornamentyka nie zaciemnia klarowności bryły
- zainteresowanie wybitną jednostką ludzką, jej indywidualnymi
cechami ( psychologiczny portret ), zasada złotego środka
- laicyzacja sztuki
- odkrycie światłocienia, perspektywa
Barok
- zamiłowanie do wyjaskrawiania kontrastów efektów świetlnych,
ekspresywnych gestów (rozpacz, ból, gniew, ekstaza)
- w krajach katolickich dominowała tematyka religijna:
mistyczno - symboliczna
- bardzo bogate dekoracje, sztuczność, przepych
- sztuka na usługach kościoła, mnożenie się budowli sakralnych
w typie tzw. baroku jezuickiego, dążenie do ukazania potęgi i nieograniczonej
wielkości misterium * porównanie rzeźb Dawida - Michał Anioł a Bernini
3. Język
Renesans
- poeci świetnie znają łacinę, ale piszą pięknie po polsku
- język prosty, jasny, zrozumiały, płynny
- ogromna popularność Cycerona, ćwiczenie sztuki
przemawiania
Barok
- język makaroniczny: wtrącanie wyrazów łacińskich do polskich
zdań, spolszczanie tych wyrazów przez nadanie im polskich końcówek
- panegiryk - utwór dopracowany dokładnie pod względem stylu,
ale cechujący się pustką myśli
4. Szkolnictwo, nauka
Renesans
- rozwój mecenatu królewskiego i magnackiego
- rola Akademii Krakowskiej
- rozwój nauki ( astronomia - M. Kopernik, medycyna -
Miechowita, Struś )
Barok
- zakony jezuickie o nowych metodach nauczania, które rychło
odbiły się na literaturze poddanej rozmaitym ograniczeniom
- cenzura: umieszczanie nieprawomyślnych ( wg. kościoła ) dzieł
na indeksie, między innymi dzieł Kopernika
- program szkół nie miał na celu zaspokojenia głodu wiedzy, ale
wyuczenie wygłaszania mów i pisania wierszy na okolicznościowe
przyjęcia 5. Koncepcja człowieka i
obywatela
Renesans
- człowiek jednostką wybitną, której nie może pokonać fortuna,
ponieważ posiada cnotę
- człowiek nie powinien się poddawać ani zbytniej radości w
chwili powodzeń życiowych, ani rozpaczy, kiedy go los doświadcza “nic wiecznego
na świecie, radość z troską się plecie”
- ideał szlachectwa opartego nie na herbach i zasługach
przodków, ale na cnocie i stosunku człowieka do dobra ogółu
Barok
- człowiek tragiczny, świadomy swojej nieświadomości, rozdarty
wewnętrznie, żyjący w ciągłym konflikcie między duszą, a ciałem “cóż będą czynić
w tak straszliwym boju, wątły niebaczny rozdwojony w sobie”
- na podstawie twórczości J. Ch. Paska - sarmata obywatelem
chciwym, przywiązanym do swojego, o zaściankowych poglądach, bez gotowości
poświęcenia się dla dobra ojczyzny
6. Życie
Renesans
- człowiek może osiągną ziemską arkadię - żyjąc na wsi ( życie
spokojne i dostatnie, możność zachowania niezależności osobistej, źródło
wartości moralnych ) - antyczne koncepcje filozoficzne
* epikureiczne dążenia do szczęścia i zasada carpe diem “dziś bądź wesół, dziś
użyj biesiady” * zasada złotego środka jako pomoc w uniknięciu tragedii i
rozczarowań
Barok
- życie jako nieustająca walka o własne ocalenie
- świadomość przemijania “jako wiatr dni żywota”
- “vanitas vanitatum at omni vanitas” - dominującym
światopoglądem
7. Śmierć
Renesans - śmierć rozwiązuje los człowieka, przenosi go z ziemi do
wiecznej arkadii
- cnota może uwolnić człowieka od grozy śmierci “śmierć nie
straszna, gdzie panuje cnota”
Barok
- człowiek nie wyraża zgody na jej przyjście, czuje lęk,
strach
- powrót do średniowiecznej wizji śmierci: trup z kosą
8. Życie wieczne
Renesans
- łatwo osiągalne, chrześcijańsko- antyczne wyobrażenie
raju
- spełnienie obywatelskich powinności bramą do raju “jeśli komu
droga otwarta do nieba, to tym, co służą ojczyźnie”
- tren X nawiązaniem do różnych wizji życia
Barok
- życie wieczne bardzo trudne do osiągnięcia
- śmierć wg. Grabowskiego jest początkiem prawdziwego żywota “w
niej rozkosz mojego żywota”
9. Bóg
Renesans
- Stwórca, przed którym człowiek nie powinien czuć lęku, ale
ufnie oddawać się jego wyrokom
- Bóg jako hojny i wszechobecny dawca niezmierzonych dóbr
“którym nie masz miary”
- pochwała Pana poprzez zachwyt nad harmonią i doskonałością
świata
Barok
- Bóg jako partner dialogu - niepoznawalny i niewyobrażony jest
świętą tajemnicą
- Bóg organizatorem ładu społecznego “Bóg każdemu wiek i stan
wyrokiem swym znaczy, A jak on zaordynuje, nie będzie inaczej!” - dobroć Boga, czyli dar wolnej
woli jest źródłem kłopotów człowieka, ponieważ trudno mu wybierać, co jest
dobre, a co złe”
10. Miłość
Renesans
- miłość pozwala realizować społeczeństwo, źródło
radości
Barok
- miłość cielesna, ziemska jest potępiona
- analogia między Erosem i śmiercią - Kupido i Thantos często
zabawiają się wspólnie, pierwszy złotymi grotami rozpala pożądanie, drugi
ołowianymi strzałami śmierci odziera z pozorów istotę rzeczy |