Przedstaw cechy dramatu awangardowego na przykładzie "Szewców".
W XX-leciu oryginalnością odznacza się rozwój dramatu jako gatunku literackiego, między innymi nurtu groteski i drwiny, zaliczającego się do ówczesnego nurtu awangardy; nurt ten oznaczał się współczesnym humorem, wyczuciem aktualnych problemów, nowoczesnością formy literackiej, śmiałością eksperymentatorską no i wybiegającą w przyszłość wyobraźnią;
Witkiewicz dodatkowo starał się wprowadzić w życie swoją ideę Czystej Formy, która miała całkowicie zrewolucjonizować teatr współczesny; najważniejsze było zerwanie z tradycją teatru naturalistycznego; ma to być sztuka dla sztuki; może być odrealniona, autor może zgodnie ze swoim zamysłem dowolnie deformować rzeczywistość, tak aby pasowała do przemyślanej scenicznej konstrukcji całego przedstawienia; celem ma być wprowadzenie widza w wyjątkowy stan ducha, nie osiągalny innymi sposobami, który umożliwi mu poznawanie tajemnicy istnienia (słowa Witkiewicza); w tym celu często posługiwał się groteską, która idealnie pasowała do założeń jego teorii;
W "Szewcach" odnajdujemy wiele cech teatru awangardowego XX-lecia; zaprezentowany świat jest nierealny; nie jest określony czas ani miejsce; przedstawione postacie są groteskowe, zaprezentowane są jako realizacja pewnych schematów, zachowanie ich również jest schematyczne; przedstawione są w absurdalnych sytuacjach; posługują się groteskowym językiem pełnym neologizmów; umowność jest podkreślona przez pojawiające się na scenie napisy ("Nuda"); jest to odbicie rzeczywistości w krzywym zwierciadle
Oczywiście ma to jakiś cel: ogólnie jest to groteskowa wizja przyszłości; jest to przestroga przed odindywidualizowaniem jednostek w społeczeństwie, co może doprowadzić do destrukcji kultury i sztuki; pokazuje i przestrzega przed rewolucją i jej zgubnymi następstwami; krytykuje rzeczywistość Polski międzywojennej
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach