Postanowienia Rundy Urugwajskiej:
1. redukcja taryf na artykuły przemysłowe do 3,9% ad valorem,
2. zmuszono EWG do przyjęcia barier parataryfowych służących ochronie rynku rolnego do zamiany na taryfy, czyli cła i nastąpi ich redukcja w czasie,
3. obniżka subsydiów eksportowych o 1/3,
4. objęcie obniżką również usług,
5. uzgodniono ochronę praw autorskich,
6. wprowadzenie jednolitych wartości dla inwestowania – stąd zmiana nazwy na WTO.
Runda Urugwajska i reformy w Polsce zmierzające do wprowadzenia gospodarki rynkowej spowodowały powrót do normalności. Obecnie status Polski jaka członka Założyciela WTO nie różni się od statusu pozostałych członków. Polska lista koncesyjna obejmuje zobowiązania w zakresie obniżki stawek celnych (zobowiązania te w dużym stopniu zostały już wykonane) oraz do nie podnoszenia stawek celnych powyżej określonego poziomu (tzw. związanie stawek).
Układ Ogólny o Taryfach Celnych i Handlu (GATT) został zastąpiony Światową Organizacją Handlu, powołaną 1 stycznia 1995 r. (World Trade Organization, w skrócie WTO), o szerszych kompetencjach niż GATT.
Głównym zadaniem WTO jest nadzorowanie wprowadzania w życie przez poszczególne kraje porozumień Rundy Urugwajskiej.
Organizacja ta stanowi też forum:
negocjacji dotyczących dalszej liberalizacji międzynarodowego obrotu towarowego, usługowego,
w zakresie inwestycji zagranicznych związanych z obrotem towarowym oraz
praw własności intelektualnej.
W Światowej Organizacji Handlu przewiduje się też procedurę rozstrzygania sporów bardziej skuteczną od dotychczasowej i jednolitą dla wszystkich dziedzin objętych regulacjami.
W wyniku Rundy Urugwajskiej i utworzenia WTO - powstał system jednolitych reguł w międzynarodowym obrocie gospodarczym. Warunkiem uczestnictwa w WTO jest bowiem albo przyjęcie wszystkich porozumień Rundy (zawartych na ponad 500 stronach), albo też odrzucenie ich.
Na początku 1997 r. członkami WTO było 128 krajów. WTO stała się więc niemal uniwersalną organizacją. Spośród większych krajów nie należą do niej Rosja i Chiny, jakkolwiek oba kraje negocjują od kilku lat warunki swego uczestnictwa. WTO stanowi jednocześnie system obejmujący znacznie większą liczbę dziedzin współpracy międzynarodowej niż GATT.
Polska przystąpiła do WTO 1 lipca 1995 r., po zakończeniu procedury ratyfikacji wszystkich uzgodnień Rundy Urugwajskiej.
Podobnie jak i inni członkowie, Polska jest zobowiązana do przestrzegania wyżej omówionych zasad obowiązujących na forum GATT oraz nowych porozumień wynegocjowanych w Rundzie Urugwajskiej.
Ma ona też obowiązek dostosowania swych krajowych przepisów handlowych do zasad WTO oraz publikacji (notyfikacji) tych przepisów. Chodzi o zapewnienie możliwie dużej przejrzystości przepisów krajowych.
Przynależność Polski do wielostronnego systemu współpracy międzynarodowej w ramach WTO oznacza udział w procesie stopniowej liberalizacji handlu i innych dziedzin wymiany, jak też zwiększenie stabilności i przewidywalności zagranicznej polityki ekonomicznej w Polsce.
Status WTO przewiduje regularne konferencje ministerialne odbywające się co dwa lata. Pierwsza taka konferencja odbyła się w Singapurze w grudniu 1996 r. Postawiono tam kolejny krok na drodze liberalizacji handlu poprzez wypracowanie porozumienia ITA (porozumienie w sprawie sprowadzenia do poziomu 0 stawek celnych na sprzęt i podzespoły techniki łączności) oraz podjęto takie tematy jak handel i konkurencja i przejrzystość w zakupach rządowych.
Działalność WTO w okresie od poprzedniej Konferencji Ministerialnej w Singapurze uzyskała podczas II Konferencji Ministerialnej w Genewie w maju 1998 r. wysoką ocenę, a szczególnie przychylnie przyjęto pomyślne zakończenie negocjacji w sprawie telekomunikacji podstawowej, usług finansowych oraz Porozumienia o handlu produktami technologii informatycznych (ITA). Powtórzono przywiązanie krajów członkowskich do sprawy dalszej stopniowej liberalizacji handlu towarami i usługami.
II Konferencja Ministerialna miała charakter przejściowy. Jej konkretnym rezultatem jest formalne uruchomienie procesu przygotowań i dyskusji na temat przyszłych negocjacji (tzw. Rundy Milenijnej).
Adam Mickiewicz "Dziady część III"