|
|
|
|
CZESŁAW MIŁOSZ: - poezja
jest szansą i ma nieść ocalenie ("Campo di Fiori"), zaangażowanie,
moralizatorstwo ("W mojej ojczyźnie"), optymizm, - poetyka
prosta, migawki, plastyka, impresja, -
"Walc" - pisze nie dla współczesnych, bo oni nie umieją wyjść z
koła (nic nie rozumieją, myślą schematami). Poezja musi być zaangażowana, - poeta
pamięta - "Który skrzywdziłeś". Poeta winien prowokować i
rozliczać, -
wskazuje wartości i walczy z ogólną znieczulicą, - stoi na
straży człowieczeństwa, jest sumieniem narodu. Ma nieść dobro i piękno, w
prosty sposób zapewnić ludzkości rozwój (poezja patriotyczna), - poezji
zagraża mitologizacja narodu, a nie może uwolnić się od historycyzmu. Musi
ocalić człowieczeństwo ("W Warszawie"), - chce
połączyć prozę i poezję. Poetyka immanentna. Chce być i tworzyć poza
konwencjami. Poezja musi dotrzeć do odbiorcy (prosta i komunikatywna).
Artysta ma opanować zło i czynić dobro. Sztuka ma przekazywać dobre treści
("Ars poetica"). TADEUSZ
RÓŻEWICZ: -
klasyczny model poezji nie może być kontynuowany przez poetę, który przeżył
wojnę, - łączy
poezję z prozą, - ma ona
zmusić ludzi do zmian własnej osobowości i patrzenia na świat
("Drzewo"), - poezja
dzisiejsza to walka o oddech. Oddech to życie, a więc walka o sens życia. Ma
pomóc myśleć, stworzyć system wartości ("Zdjęcie ciężaru"). Już nie
patriotyczna (płaszcz Konrada), -
katharsis, rehabilitacja moralna, spojrzenie w siebie - apel do młodych
poetów. Powrót do romantyzmu. Człowiek musi być autentyczny. Poetą jest każdy
("Oczyszczenie"). ZBIGNIEW
HERBERT: -
moralistyka, -
"poezja kultury", -
tradycja ("Apollo i Marsjasz"), neoklasycyzm, - ocalić
człowieczeństwo przez sprzeciw ("U wrót doliny"). Pasują
wszystkie utwory. WISŁAWA
SZYMBORSKA: -
tradycja, -
szukanie prawdy, człowiek przedstawiony przez groteskę i ironię, - atak na
schematy, - natura.
Pasują wszystkie utwory. |
|
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach