Wyszukiwarka:
Artykuły > Studia >

POWODZENIE INNOWACJI

POWODZENIE INNOWACJI Wprowadzenie. • Sprawdzenie przygotowania sali wykładowej do zajęć • Sprawdzenie przygotowania studentów do zajęć • Wprowadzenie w problematykę tematu. 1. Ogólne wskazówki do zarządzania procesem innowacji. 1.1. Rozpoznaj problem lub zagrożenie Powodzenie innowacji zazwyczaj przejawia się w obecności określonego problemu lub zagrożenia. Faktycznie, osiągnięcie powodzenia, gdy tylko istnieją sprzyjające okoliczności, a nie ma zagrożenia jest bardzo trudne. Dlatego jedynym przedsięwzięciem dla kierownika jest rozpoznać zagrożenie lub problem, przekonać ludzi w swym przedsiębiorstwie o potrzebie pośpiechu i ryzyka, a wobec tego o potrzebie śledzenia i wspierania innowacji. 1.2. Zapewnij najwyższy poziomu kierownictwa i wsparcia Powodzenie innowacji wymaga najwyższego stopnia kierowania. Prezydent korporacji, szef sztabu w wojsku lub prezes agencji jest zazwyczaj mimowolnie zaangażowany w przypadki powodzenia innowacji. Kierownik przekonuje ludzi o istnieniu zagrożenia lub problemu, ustanawia grupy zaradcze (obronne), przydziela zasoby, zapewnia szkolenie młodych ludzi i kadry kierowniczej oraz (gdy to konieczne) przełamuje wewnętrzne i zewnętrzne opory. Ustala ofensywne cele, wykorzystując stan osobowy interweniuje w kluczowych punktach i skupia swoje zaangażowanie na kluczowych sprawach. Ponieważ innowacje są procesem wieloletnim, kierownik musi także zagwarantować kontynuację wsparcia poprzez rozwój swojego następcy. 1.3. Przeprowadź analizy i podejmij badania Innowacje wymagają różnorodnych typów analiz w toku ich trwania. Obejmują one: - analizowanie zagrożenia lub problemu w celu przyjęcia rozwiązań; - planowanie i wdrożenie działań w celu osiągnięcia rozwiązań; - okresowe analizowanie postępu zmian; - sprawdzanie koncepcji i sposobów ich realizacji w celu ewentualnej ich modyfikacji udzielenia wsparcia stosownie do faktycznych sytuacji oraz w celu zebrania doświadczeń. Analizy i wstępne badania udoskonalają zrozumienie, precyzują obszary problemowe i tworzą wsparcie członków danej organizacji. Organizacje osiągające powodzenie prowadzą szkolenia, wykorzystują stałe zasady współzawodnictwa i inne środki wsparcia. Ponadto, organizacje czerpią nauki z doświadczeń dobrych organizacji studiując ich sukcesy i załamania. 1.4. Rozwiń i zakomunikuj ogólną koncepcję innowacji Ogólna koncepcja opisuje z grubsza innowację i jej funkcjonowanie po pełnym jej wdrożeniu. Daje ogólny obraz, co umożliwia ludziom zrozumienie jaką drogą podążać, bez uszczegółowiania, aby nie krępować ich działań. Koncepcja nie może być nastawiona na trwanie bez zmian od początku do końca procesu innowacji. Kierownicy i wspierający analizują i badają alternatywne sposoby rozwiązania problemu lub przeciwdziałania zagrożeniu. 1.5. Wykryj podstawowe czynniki pomyślności wspierające koncepcję Główne założenia koncepcji określają co dana organizacja (wojsko, siły powietrzne, korporacja, agenda rządowa) musi wykonać, aby zapewnić sobie pomyślność w swym zewnętrznym środowisku (wróg, konkurenci, klienci itp.), jak również określają jak dane przedsiębiorstwo musi funkcjonować wewnętrznie (jak jest ono zorganizowane, jak ludzie je promują, jakie postępowanie sprzyja innowacji itp.). Nowa koncepcja upadnie jeśli jej podstawowe elementy są niezrozumiałe w środowisku zewnętrznym lub jeśli nie zostaną podjęte zmiany w działaniach wewnętrznych w celu wsparcia tych podstawowych elementów. Ludzie w dużych korporacjach, w wojsku i w rządzie często nie rozumieją w pełni kluczowych elementów, które prowadzą do sukcesu lub niepowodzenia ich działania. 1.6. Zmień strukturę organizacyjną i procedury Organizacje (przedsiębiorstwa) posiadają struktury hierarchiczne, które określają, kto jest kto i kto komu podlega. W organizacjach tych opisane są także procedury współpracy jednostki (pododdziału). Struktury tworzą bariery, a procedury tworzą rutynowe sposoby. Żadna z nich nie może być bezpośrednio przenoszona na proces innowacji. Reorganizacja struktury często nie jest wystarczająca do stworzenia niezbędnych zmian organizacyjnych. Niekiedy trzeba też zmienić procedury. 1.7. Ustal i wspieraj zwolenników innowacji Zwolennicy są to ludzie, którzy są zaangażowani w pomyślne przeprowadzenie innowacji. Często są gotowi ryzykować swą karierę. W pewnych przypadkach mogą nimi być kierownicy najwyższego szczebla w danej organizacji. W innym przypadku są nimi oddzielne sztaby i całe organizacje, które są stworzone w celu zarządzania procesem innowacji w imieniu najwyższego kierownictwa. Codziennym zaangażowaniem stwarzają warunki, aby zapewnić innowacji pomyślność. Kierownicy znajdują takich zwolenników, zapewniają im bezpośrednie więzi podległości z górą organizacji, zabezpieczają ich przed wrogami i wspierają ich codzienne działania w celu zmiany organizacji. 1.8. Rozwijaj koalicję wokół wpływowych ludzi Rzadko kierownicy osiągają sukces sami. Pozostali członkowie danej organizacji i poza nią posiadają faktyczną, niezależną siłę, aby zapewnić innowacji pomyślność lub nie. Często formuje się koalicje z tych ważnych jednostek. 1.9. Szkol i rozwijaj młodych i kadry kierownicze Pomyślne innowacje wiążą się z bezpośrednim zarządzaniem ludźmi. Obejmuje ono: - szkolenie obecnych pracowników i obecnego kierownictwa; - promowanie i szkolenie tych, którzy będą kierować w przyszłości; - wyznaczanie i rotacja tych, którzy wymagają pomocy; - usuwanie tych, którzy są oporni; - wykrywanie tych, którzy zapewniają ciągłość wsparcia w przyszłości. Innowacje wymagają lat, by je wdrożyć. Dlatego wybór i ustalenie kolejnej generacji kierowników i zwolenników jest zadaniem kluczowym. 1.10. Promuj innowacje wewnątrz i na zewnątrz organizacji Innowacja musi być przedstawiona ludziom w celu osiągnięcia ich poparcia i pokazania im kierunków oczekiwanego ich angażowania się. Działania promocyjne obejmują także publiczne pokazy, prezentacje, a przede wszystkim szybki i widoczny sukces. Sukcesy są szczególnie ważne we wczesnej fazie innowacji, ponieważ pewni ludzie są wówczas skłonni dać swe poparcie, zaś nie przyłączą się w pełni do potencjalnego sukcesu innowacji, aby nie ryzykować swojej kariery. 1.11. Zwalczaj opozycję wewnętrzną i zewnętrzną Kroki podejmowane w celu zwalczania oporu wobec innowacji obejmują: - usuwanie lub zmianę przeznaczenia ludzi; - pozyskiwanie ich wsparcia dla innowacji i organizowanie im dostępu lub udziału w innowacji. Usuwanie ludzi ze składu organizacji powinno być wyjątkowym przedsięwzięciem. Wyjaśnianie celu innowacji powinno zapewnić zrozumienie jej potrzeby i zmianę sposobu w jaki ludzie identyfikują się z nią. 1.12. Rozwijaj odpowiednie technologie i systemy Technologia może zabezpieczyć innowacje przed niespodziankami, lecz możliwości technologii nie są gwarancją sukcesu. Wiele innowacji pojawia się na długo po tym jak poznane zostały kluczowe technologie. 1.13. Zapewnij odpowiednie zasoby (pieniądze, ludzi, urządzenia i czas) Poważne innowacje pojawiały się nawet przy bardzo ograniczonych zasobach (ograniczonych budżetach, małej ilości ludzi, prymitywnych urządzeniach). Jeśli zasoby są zbyt skąpe mogą one hamować innowacje. 2. Motywowanie do twórczej pracy i ryzyka innowacji. Motywowanie jest zestawem sił, które powodują, że ludzie zachowują się w określony sposób. Tradycyjne podejście do motywowania: Praca jest czymś nieprzyjemnym – dochód pieniężny jest dla pracowników ważniejszy od charakteru pracy – za odpowiednie pieniądze zrobią wszystko. Podejście od strony stosunków współdziałania: Nacisk na rolę procesów społecznych w środowisku pracy. Podejście od strony zasobów ludzkich: Faktyczne współuczestnictwo pracowników elastycznie wykorzystywanych do realizacji celów organizacji.