Wyszukiwarka:
Artykuły > Wypracowania >

"Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego (związki z tragedią antyczną)

Odprawa posłów greckich" jest wzorowana na klasycznym dramacie greckim. Jednak różni się od swego pierwowzoru konstrukcją głównego bohatera. Porównując dramat Kochanowskiego z antycznymi wzorcami widać pewne różnice, sztukę Kochanowskiego określa się mianem dramatu renesansowego. W dramacie antycznym była nim wybitna jednostka, Kochanowski natomiast bohaterem swego dramatu uczynił zbiorowość. Bohaterem zbiorowym "Odprawy..." jest Troja. Antyczna tragedia kończyła się katastrofą głównego bohatera, najczęściej była to śmierć, nierzadko zniszczenie całego życia. W "Odprawie posłów greckich" autor nie ukazuje zniszczenia Troi, katastrofa miasta jest tu tylko zapowiedziana, akcja utworu kończy się, zanim ona nastąpi. Ponadto Kochanowski zaczerpnął temat utworu z mitologii greckiej i Iliady Homera. W znacznej jednak mierze "Odprawa posłów greckich spełnia założenia dramatu antycznego. Klasyczna zasada trzech jedności: miejsca, czasu i akcji. Akcja utworu rozgrywa się w starożytnej Troi, na placu przed pałacem królewskim. Do Troi przybywają posłowie greccy po porwaną przez Aleksandra Helenę. Czas trwania akcji ograniczył się do jednej doby.- Występowanie chóru pełniącego rolę komentatora, który nie miał bezpośredniego wpływu na przebieg akcji a tylko snuł refleksje i rozważania.-Zachowanie zasady występowania trzech osób. - Występowanie dwóch form podawczych: monologu i dialogu.- Kompozycja utworu zbliżona do "Antygony" Sofoklesa. Zachowanie z budowy tragedii klasycznej prologu (zapowiedź akcji), stasimonu (sceny z chórem), epejsodionu (sceny z aktorami), brak eksodosu (zejście ze sceny) i komosu (sceny lamentu i punkt kulminacyjny).- Występowanie konfliktu tragicznego.- Zachowanie zasady czystości gatunkowej, to znaczy, że tragedia powinna być podniosła, poważna, przedstawiać wydarzenia których następstwem jest cierpienie i śmierć bohatera. Natomiast komedia powinna przedstawiać wydarzenia zabawne, które prowadzą do szczęśliwego zakończenia.- Zachowanie zasady czystości rodzajowej, która zakłada, że w obrębie utworu należącego do danego rodzaju literackiego, nie mogą występować elementy charakterystyczne dla innych rodzajów literackich.- Zachowanie zasady czystości językowej, czyli język tragedii był uroczysty i podniosły.- Akcja w porządku chronologicznym, czyli tworzyła logiczny ciąg wydarzeń. Głównym problemem utworu są relacje między jednostką a państwem. W Antygonie racje jednostki i ogółu wydają się być nie do pogodzenia (Sofokles ujmuje je jako antytezy i nie przyznaje racji żadnej ze stron). Jan Kochanowski ujmuje problem zupełnie inaczej. Uważa, że jednostka powinna podporządkować swoje potrzeby racjom ogółu czyli narodowi i państwu.