Wyszukiwarka:
Artykuły > Studia >

Neoklasyczna teoria bezrobocia - ujęcie tradycyjne.

Neoklasyczna teoria bezrobocia - ujęcie tradycyjne. Główną tezą tej teorii jest twierdzenie że w warunkach wolnorynkowej gospodarki występuje tendencja do ustalania się równowagi na rynku pracy, charakteryzującej się pełnym zatrudnieniem. Jest to stan w którym znajdują zatrudnienie wszyscy skłonni do pracy według ukształtowanych na rynku stawek płac. W stanie tym możliwe jest istnienie bezrobocia frykcyjnego, ale jest ono równoważone przez odpowiednią liczbę wakansów, tak że na rynku pracy istnieje równowaga popytu i podaży. Pracodawca, określając rozmiary popytu na siłę roboczą, kieruje się zasadą zrównania płacy realnej z krańcową produkcyjnością pracy. Jeżeli jest ona (krańcową produkcyjnością pracy) większa od płacy realnej to zwiększenie zatrudnienia jest opłacalne, w przeciwnym razie zatrudnienie należałoby zmniejszyć. Przedsiębiorstwo osiąga maksymalny zysk, gdy płaca realna zrówna się z krańcową produkcyjnością pracy. Krańcowa produkcyjność pracy w miarę wzrostu zatrudnienia maleje, tak więc obniżka płac realnych jest warunkiem powiększenia popytu na siłę roboczą. Robotnicy, określając rozmiary podaży siły roboczej kierują się zasadą zrównania krańcowej przykrości pracy z użytecznością płacy roboczej. Przykrość związana z pracą wzrasta w miarę, jak zwiększana jest wielkość podaż siły roboczej. Aby zwiększyć podaż siły roboczej należy zrekompensować zwiększoną krańcową pracę wyższymi stawkami płac roboczych. Neoklasycy twierdzą, że aktywna ingerencja państwa w procesy gospodarcze nie jest potrzebna dla zwalczania bezrobocia. Konieczna jest likwidacja ograniczeń w swobodnym działaniu mechanizmów rynkowych. Należy zatem ograniczać działanie związków zawodowych, likwidować ustawy o płacach minimalnych, zwiększać wysokość zasiłków dla bezrobotnych, gdyż to działa na rzecz umacniania wolnorynkowej gospodarki. Państwo winno co najwyżej podejmować działania mające na celu usprawnienie funkcjonowania rynku, tzn. Państwo musi zadbać o rozwój sieci urzędów zatrudnienia, poprawę informacji o wolnych miejscach pracy oraz prowadzenie szkoleń zawodowych w zakresie podnoszenia i zmiany kwalifikac