Mit i archetyp. Relacje między tymi pojęciami (interpretacja 2-3 mitów)

Mit jest to wypowiedź narracyjna, wyrażająca i organizująca wierzenia danej społeczności, zwykle archaicznej; opowiada to kosmo- i teogonii; mit jest ściśle związany z toposami i archetypami, których jest źródłem; archetyp został wprowadzony do języka przez psychologa Junga; jest to prastary wzorzec, istniejący w umysłowości ludzkiej odwiecznie, określający wyobrażenia o świecie, oraz zapisem koniecznych reakcji na pewne zjawiska, niezbędne do egzystencji w społeczności ludzkiej; archetyp jest niezmienny w czasie i stale oddziałuje na zachowanie ludzi (topos jest odpowiednikiem archetypu w literaturze - stanowi stały i powtarzający się schematyczny motyw w literaturze); mit o Heraklesie - jest on archetypem dzisiejszego bossa i supermana; stanowi on wzór postawy odważnego, heroicznego bohatera, gotowego walczyć z każdą przeszkodą stojącą mu na drodze, oczywiście wszystkie jego czyny związane ą z czynieniem dobra; mit o Syzyfie - jest on wcieleniem chytrości i przebiegłości w takim stopniu, że udało mu się nawet dwa razy uniknąć śmierci, będąc już po drugiej stronie (duchem); za wszystkie winy został on ukarany wiecznym wtaczaniem kamienia na górę, który zawsze pod koniec stacza się na dół; jest więc brdziej znany jako symbol bezsensownej, jałowej pracy bez końca; mit o Dedalu i Ikarze - to opowieść o uwięzionych przez Minosa dwóch konstruktorów labiryntu Minotaura, którzy postanowili dzięki konceptowi Dedala uciec z więzienia; ojciec przestrzegał Ikara, żeby nie leciał ani za nisko, ani za wysoko, gdyż grozi to śmiercią; Ikar jednak nie posłuchał i zafascynowany leciał coraz wyżej, aż ostatecznie spadł i zabił się; Dedal jest archetypem człowieka mądrego, korzystającego ze swojego umysłu; Ikar jest archetypem człowieka tęskniącego do wielkich, wzniosłych i wspaniałych czynów, które zwykle nie są dostępne dla zwykłych śmiertelników;