Migracje
Migracje stałe i migracje okresowe
Migracje transkontynentalne
Migracje ekonomiczne i polityczne
Migracje wewnętrzne (wieś – miasto, miasto – wieś, region - region)
Po II Wojnie Światowej mamy 3 okresy migracyjne
1.) migracje powojenne: zmiany ustrojów, zmiany granic Europa – przemieszczenia dużej liczby ludności niemieckiej. Polska i Czechosłowacja wysiedliły 5 mln Niemców (2 mln z Polski, 3 mln z Czechosłowacji). W całej Europie przesiedlono około 10 mln Niemców. Również Polacy byli wysiedlani z kresów wschodnich: około 2 mln osób. Z Polski wyjechało około 400 tys. Ukraińców i 400 tys. Białorusinów. Emigracja 150 tys. Włochów z terenów Jugosławii, {chyba 400 tys. Finów powróciło do Finlandii.
Inne kontynenty
Azja - do Izraela przybywa około 700 tys. Żydów. Jednocześnie mamy tu około 900 tys. uciekinierów arabskich. Z Pakistanu wysiedlono 7 mln Hindusów a z Indii wysiedlono 7 mln Pakistańczyków. Około 6 mln Japończyków powróciło do swojego kraju z krajów, które do tej pory okupowali. Powstanie Chin spowodowało ucieczkę 1 mln ludzi. 1,5 mln ludzi uciekło z Korei Płn. do Płd.
Afryka – z byłych kolonii wyjeżdżali byli administratorzy
Ameryka Płn. – do USA przybywa dużo emigrantów (najwięcej Niemców, Brytyjczyków i Włochów). Przybywa około 300 tys. emigrantów z Europy wsch. Dużo ludzi przybywa z Meksyku.
Ameryka Łac. – pojawia się nowy kraj: Wenezuela, przybywa tu około 500 tys. ludzi. Argentyna przyjmuje 1 mln emigrantów, głównie Hiszpanów. Brazyli przyjmuje około 800 tys.
Australia – przyjmuje 1,6 mln ludzi, głównie Brytyjczyków i Włochów.
2.) Od lat 60 nastąpił duży przyrost gospodarczy. Jest to drugi okres migracyjny: lata 60-80. Następują duże różnice gospodarcze pomiędzy krajami. Jest duże zapotrzebowanie na robotników. Ta emigracja charakteryzuje się gassarbaiterami. W tym okresie mniejszą rolę zaczęła odgrywać emigracja transkontynentalna. Pojawia się zjawisko migrodolarów: czyli dolarów zarobionych przez gassarbaiterów i wysyłanych do ich krajów ojczystych. W Europie dużo ludzi przyjeżdżało do pracy w EWG. Tymi gassarbaiterami byli tu Turcy, Jugosłowianie, Grecy, Włosi, Hiszpanie (Jugosławia była jedynym krajem socjalistycznym, który miał podpisane umowy o prace z Austrią i Niemcami). Z innych krajów socjalistycznych pracowników w EWG było mało. Dużo gassarbaiterów pracowało także we Francji, około 3,7 mln; w Belgii 800 tys. Część wcześniejszych emigrantów postanowiła wracać do Europy.
Adam Mickiewicz "Dziady część III"