Literatura a prawda o człowieku I rzeczywistości - Na przykładzie utworów pisarzy współczesnych, przedstaw swoje refleksje
|
|
|
|
Temat ten złożony jest z
dwóch części. Jest to konfrontacja pierwszej, jaką jest literackie spojrzenie
na człowieka i jego rzeczywistość, oraz drugiej, gdzie widzimy człowieka,
jego świat z naszego punktu widzenia. Aby przedstawić moją opinię na temat różnych
punktów widenia człowieka, chciałbym się posłużyć powieścią George'a Orwell'a
pt: “Folwark Zwierzęcy". Najlepszym przykładem będzie ta właśnie powieść
paraboliczna, w której bohaterami są zwierzęta, wyposażone w szereg
umiejętności i cech ludzkich (mowa, pismo). Tak jak w bajce, gatunku również
alegorycznym, zwierzęta przedstawiają pewne typy ludzi. Temu
samemu celowi ualegorycznienia fabuły służy fantastyka przedstawionych
zdarzeń, które każą czytelnikowi, szukać w nich innego niż realisyczne
znaczenia. Bohaterami są zwierzęta domowe, którym zostały przypisane postawy
i losy, które miom zdaniem utożsamiać można z państwem totalitarnym. W naszym
przypadku jest niezwykle podobnie. Społeczeństwo podzielone jest na poddanych
i tą “najważniejszą władzę", która często jest zła nie sprawdza się,
zawodzi. Weźmy za przykład kilka postaci z powieści. Zacznę od tzw przywódców
folwarku. Napoleon
- gburowaty, głupi i uparty władca, bezwzględny w dążeniu do władzy i jej
możliwości. Nie znosi sprzeciwów, wymaga absolutnego poddaństwa, przy czym
jest również faszywy i niesprawiedliwy. Jego oddany pochlebca - Krzykała,
stojący przy władcy i wspierający go we wszystkich decyzjach, jest też twórcą
propagandy i bezczelnym, służalczym, nie czującym żadnego zażenowania kłamcą.
Warstwę społeczno-pasożytniczą (gdyż w każdym środowisku taka istnieje)
reprezentują tu świnie. Są grupą uprzywilejowaną, czerpiącą korzyści
materialne z panującego systemu, tworzą takąe aparat biurokratyczny mając
bezpośredni wpływ na decyzje wodza. Ale czy istniałby jakikolwiek inny aparat
władzy żerującej na społeczeństwie, gdyby nie był ubezpieczany przez siły
budzące terror. Takimi typami ludzi są psy, działające jako wojsko lub
milicja, oddana i posłuszna wodzowi, wykonująca każdy rozkaz bez względu na
jego charakter i zasadność. Jak w
każdym społeczeństwie literackim, czy też rzeczywitym dużo jest ludzi
oszukanych. Takimi postaciami są Chyży, przywódca oddany sprawie, pracowity,
pełen pomysłów służących realizacji idei, padający ofiarą kłamliwych oskarżeń
i niesprawiedliwego wyroku, gdyż zagraża walczącemu o władzę Napoleonowi, jak
również Bokser - sprawiedliwy, uczciwy, oddany idei obywatel, z poświęceniem
służący dobrej sprawie I społeczeństwu, realizujący założenia teorii, nie
dopuszczający do siebie myśli o zakłamaniu wodza, oszukany idealista,
wykorzystywany przez władzę. Należy
też oczywiście zaznaczyć obecność tej najliczniejszej grupy społecznej, jaką
jest ogół zwierząt, uwidoczniony w powieści jako społeczeństwo państwa
totalitarnego, oszukiwane i wykorzystywane przez władzę, bierne na ogół,
pozwalające sobą manipulować przy użyciu propagandy. Kury natomiast przyjmują
inną strategię próbując się buntować, walczyć z włdzą za pomocą sabotażu. Nie
można zapomnieć o Gospodyni, która jest przykładem obywatela rozsądnego,
uświadamiającego sobie zło, zakłamanie władzy, niegodność tworzonego porządku
z ideą równości i szczęścia wszystkich obywateli. W ramach podsumowania, należy zauważyć, że “Folwark Zwierzęcy", to analiza konkretnych typów ludzkich charakterów, jak również systemu totalitarnego, jego kształtowania się i rowoju. Orwell przedstawia tu schemat, według którego rodzi się państwo totalitarne, a w nim zawarta jest prawda o ludziach żyjących w takim środowisku, z takimi poglądami i mających taki stosunek do władzy i ówczesnej sytuacji w folwarko-narodzie, stąd tak wiele tu uwag dotyczących działania władzy oraz reakcji obywateli, które znane są z historii komunizmu, czy faszyzmu. |
|
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach