Liryka modernistyczna (polska i obca) jako wyraz niepokojów, fascynacji i poszukiwań artystycznych jej twórców
|
|
|
|
Wiersze Kazimierza
Przewy-Tetmajera są przesycone jakimś nieokreślonym niepokojem, często jest
to obawa przed przemijaniem. Wiersz "Koniec wieku XIX" to utwór
pesymistyczny, rysujący sylwetkę dekadenta, dla którego życie jest udręką.
Gest zwieszonej głowy symbolizuje poddanie się, pogodzenie się z losem na
który nie ma się wpływu. "Nie wierzę w nic" to wiersz, który jest
deklaracją samego poety, iż w nic nie wierzy, niczego nie chce, ma wstręt do
wszelkich czynów, drwi z wszelkich zapałów. "Na anioł pański" to
obraz pełen smutku, goryczy, ulotności. Cała mroczna sceneria sugeruje
pesymistyczne nastawienie do życia. "Widok ze Świnicy do doliny
Wierchcichej" to wiersz ukazujący obraz doliny pełnej spokoju i ciszy,
gór osnutych przeźroczystą mgłą. Maluje potok iskrzący w słońcu i senną
zieleń smrekowego lasu. Jednak zaznaczona jest również przepaść, która
"rozwarła paszczę ciemną". Widok ten przeraża i niepokoi, jest
pełen grozy. Bodźcami,
które popchnęły Jana Kasprowicza do tworzenia poezji były często przewijające
się w jego wierszach motywy: krzywdy ludzkiej, otchłani zła, bólu i grzechu
ludzkiego, a w późniejszych utworach łaski bożej. W juweniliach "Z
chałupy" ukazuje nędzę chłopską, zmusza do refleksji nad wsią. W
"Hymnie do ginącego świata" reinterpretuje poglądy na religię,
stwarza katastroficzny nastrój. "Dies irae" zapowiada klęskę
moralności człowieka, mówi o tym że zło jest wpisane w ludzkie życie i jest
rezultatem sprzeniewierzenia się Bogu. Baudelaire fascynuje się psychologizmem i jego wiersze są nim przesycone. "Spleen" to utwór pełen opisów zewnętrznych przestrzeni, a mimo to świat przedstawia jako więzienie, człowiek jest przytłoczony przez naturę, jest skazany na wieczne konflikty. Padający deszcz niszczy myśli, podmiot liryczny jest znudzony. |
|
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach