Wyszukiwarka:
Artykuły > Pozostałe >

LEGIONY

LEGIONY W l 797 r. organizacja polska zwróciła się do walczącego we Włoszech generała Bonapartego z propozycją utworzenia u jego boku ochotniczych oddziałów polskich. W walkach z austriacką armią dostawało się do francuskiej niewoli wielu żołnierzy - Polaków z zaboru austriackiego - którzy mogli zasilić szeregi takiej formacji. Bonaparte zgodził się na utworzenie Legionów Polskich, będących formalnie na żołdzie Republiki Lombardii - satelickiego sprzymierzeńca Francji na północy Włoch. Na mocy umowy zawartej z rządem Lombardii przez generała Jana Henryka Dąbrowskiego w styczniu tys. żołnierzy [zob. il.]. Wzięły one udział w kampanii włoskiej Napoleona, doznając poważnych strat na polu walki. Udział wojsk polskich w walkach z Austrią stanowił jednak trudny problem w rokowaniach z Austriakami. Pokój z Austrią zawarty w 1801 r. zawierał tajną klauzulę, w której Napoleon zobowiązywał się pozostawić Austriakom wolną rękę w sprawach Europy Środkowo-Wschodniej oraz nie popierać wolnościowych dążeń poddanych jej ludów. Oznaczało to przekreślenie sensu istnienia Legionów Polskich. Część żołnierzy - z generałem Kniaziewiczem na czele - opuściła na znak protestu szeregi wojska. Z reszty utworzono nowe jednostki (półbrygady). Dwie z nich pozostały w służbie włoskiej, dwie zaś wcielono wprost do armii francuskiej. Żołnierze polscy w służbie Francji zostali wysłani na San DominSo (Haiti), Gdzie musieli tłumić powstanie Murzynów przeciwko kolonistom.