Katastrofizm w liryce lat 30-tych.
Pojawia się w wielu miejscach w literaturze XX-lecia; m.in.
"Przedwiośnie" pokazuje nam katastroficzny obraz rewolucji i wojny jako będącej tragedią wielu tysięcy nieraz ludzi i wielu pokoleń w przód; oczywiście Żeromski jest im przeciwny; rewolucja nie tworzy, a tylko niszczy; w XX-leciu rewolucja stanowiła dla Polski poważne zagrożenie, twierdził;
"Szewcy" Witkiewicza prezentują podobne poglądy innego autora - rewolucja tylko przyspiesza cywilizacyjny proces odindywidualizowania jednostki; poza tym przynosi okrucieństwo i mord; a poza tym zmienia tylko władcę, który z założenia musi być tyranem, jeżeli rewolucja dała mu władzę;
"Mistrz i Małgorzata" prezentują katastroficzny wpływ totalitaryzmu rosyjskiego na ludzi, ich rozpad moralny, oraz rozpad społeczeństwa jako całości; Stalinizm jest tak zły, że to szatan czyni dobro, ale i tak nie zdoła przezwyciężyć tegoż;
Też ważna jest liryka, w której często pojawiają się motywy katastroficzne, zwłaszcza w twórczości grupy Żagary oraz Staffa;
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach