Wyszukiwarka:
Artykuły > Biografie >

Iwaszkiewicz Jarosław

Iwaszkiewicz Jarosław

• ur. 1894 • zm. 1980 •

   
Jarosław Iwaszkiewicz urodził się 20 II 1894 we wsi Kalnik koło Kijowa. W latach 1912–18 studiował w Kijowie prawo i muzykę. Po I
wojnie związany z grupą poetycką Skamander. W latach 1932–36 pracował w dyplomacji. W okresie PRL wieloletni prezes Związku
Literatów Polskich i poseł na Sejm. Jego działalność polityczna w tamtej epoce budziła liczne kontrowersje. Wybitny poeta (m. in.
Oktostychy, 1919; Dionizje, 1922; Powrót do Europy, 1931; Lato 1932, 1933; Warkocz jesieni, 1954; Ciemne ścieżki, 1957; Jutro
żniwa, 1963; Krągły rok, 1967; Xenie i elegie, 1970; Śpiewnik włoski (1974); Mapa pogody, (1977) i prozaik (m.in. Zmowa mężczyzn,
1930, Czerwone tarcze, 1934; Pasje błędomierskie, 1938; Kochankowie z Marony, 1961; Sława i chwała, 1956-62), a także dramaturg
(Lato w Nohant,1937) i eseista. Laureat Nagrody Leninowskiej. Zmarł w 1980 r.