Grupy poetyckie w XX leciu. Scharakteryzuj odwołując się do konkretnych utworów
|
|
|
|
- Skamandryci byli grupą
"programowo bezprogramową". Wielką piątkę tej grupy stanowili:
Julian Tuwim, Jan Lechoń, Jarosław Iwaszkiewicz, Antoni Słonimski, Kazimierz
Wierzyński). Poezja dnia codziennego; postawa radosnego zachwytu nad życiem
jako wartością biologiczną i światem - w jego zwykłym codziennym uroku. Jan
Lechoń w strofach "Herostratesa" z tomu "Karmazynowy
poemat" poeta wypowiada znamienne słowa, skierowane przeciwko
romantycznym mitom Polski: "A wiosną niechaj wiosnę, nie Polskę
zobaczę". Antoni Słonimski natomiast w poemacie "Czarna
Wiosna" ogłasza "zrzucenie" z ramion "Płaszcza
Konrada". W wierszach Jana Tuwima zwrot ku codzienności kojarzy się z
doznaniami biologicznego szczęścia, radości z samego istnienia: Życie?...
Rozprężę szeroko ramiona Nabiorę w płuca porannego wiewu, W ziemię się
skłonię błękitnemu niebu I krzyknę, radośnie krzyknę: - Jakie to szczęście,
że krew jest czerwona! z tomu "Czychanie na Boga". -
Awangarda Krakowska jej program formułowany przez Tadeusza Peipera wynikał z
obserwacji współczesnych artyście zjawisk cywilizacyjno-społecznych. Wobec
niespotykanego dotąd w dziejach rozwoju technicznego, wobec postępu myśli
ludzkiej opanowującej naturę i formowania się dużych skupisk ludzkich
(problem kultury masowej) sztuka ma do spełnienia szczególną misję:
przygotować świadomość człowieka i ukształtować jego intelektualno-moralną
zdolność do właściwego korzystania ze zdobyczy postępu cywilizacyjnego, pomóc
w odnalezieniu miejsca w nowym, wszechstronnie rozwiniętym świecie miasta, maszyny
i masy. Program "3M" optymistyczny, źródłem tworzenia nie
natchnienie, lecz praca, wiersz to dzieło artysty rzemieślnika, najczęściej
używanym narzędziem metafora: Na świadectwach, wzbici w radość odlecieli
uczniowie, drży powietrze po ich śmigłym zniku ("Lipiec",
Julian Przyboś z tomu "Równanie Serca" metafory: koniec roku
szkolnego, perspektywa wakacyjnej swobody, ikaryjskie poczucie wolności,
emocje szczęścia i zabawy). Inni
przedstawiciele awangardy :Tytus Czyżewski, Bruno Jasieński, Anatol Stern. -
Futuryści skrajni antytradycjonaliści. Postawę nihilistycznego buntu
przeciwko tradycji łączyła się często z kultem prymitywu, fascynacją ludowym
i ludycznym prymitywizmem. Kult prymitywu prowadził futurystów ku wizji
świata , jako miejsca spontanicznej, anarchicznej zabawy. Kultura
wyrafinowana została zastąpiona masowymi formami buntowniczego żartu i
wesołości. Słowo wyzwolone miało ujawnić walory brzmieniowe ukazywać jak to
zostało stwierdzone w manifeście "Gga", "swą wagę, dźwięk,
barwę, swój rysunek"; destrukcji często podlegał sens znaczenie słowa:
zawiośniało - lato pędzi przez jesienność białośnieża - KINEMATOGRAF
KINEMATOGRAF KINEMATOGRAF słowikując szeptolesia falorycznie caruzieją
GRAMOPATHEFON GRAMOPATHEFON GRAMOPATHEFON Wiersze
futurystyczne imitowały także formy zapisu telegraficznego, wiadomości
radiowych, czy ulicznej piosenki. W teoriach futurystów polskich pojawiały
się również elementy pozytywnego programu społeczno-kulturowego i
estetycznego. Futuryści zmierzali do pogodzenia zdobyczy cywilizacyjnych,
technicznych z tradycją udyczno-prymitywistyczną, marzyła się im harmonia
między indywidualnymi potrzebami człowieka a prawami zbiorowości, masy
ludzkiej. Futuryści to Jerzy Jasieński (prekursor), Bruno Jasieński, Stanisław Młodożeniec, Anatol Stern i Aleksander Wat |
|
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach