- pierwsza zwrotka: "Już tyle razy słońce wracało (...);
- druga zwrotka: Już się i zboże do góry wzbiło (...);
- trzecia zwrotka: Już słowik w sadzie zaczął swe pieśni (...);
- czwarta zwrotka: Tyle już kwiatów ziemia wydała...".
Jedynie w sercu podmiotu lirycznego dominują uczucia wprost przeciwne, żal, tęsknota i poczucie smutku. Pojawiają się niezwykle ważne dla koncepcji wiersza kontrasty, przeciwstawienia:
- pierwsza zwrotka: "A memu światłu
cóż się to stało,
Że
mi dotychczas nie świeci? (...)
- druga zwrotka: Mojej pszenicy nie widać! (...)
- trzecia zwrotka: A mój mi ptaszek nie śpiewa! (...)
- czwarta zwrotka: A mój mi kwiatek nie schodzi!"
Nietrudno się domyślić, że te nastroje smutku i pesymistycznego rozrzewnienia są wywołane jakimś zawodem miłosnym oraz tęsknotą za byłą ukochaną, być może za straconą nadzieją, zniszczoną miłością...
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach