Desiderata.

Desiderata.

"Desiderata" to tekst ponadczasowy, mimo że został napisany ok. 1692 roku. Autor wskazań w niej zawartych jest nieznany, ale uważam, że był to człowiek mądry, znający na tyle życie, aby dawać wskazówki, jak przejść je najlepiej. Pomimo że pod koniec XVII w. , w którym została napisana "Desiderata" nie było samochodów, ruchu ulicznego i ciągłego pośpiechu, jaki mamy w naszych czasach, to w tekście zostały użyte takie słowa jak: zgiełk uliczny, zamęt życia i pośpiech. Wiele zaleceń w niej zawartych mogą spełniać rolę w naszym codziennym życiu, a niektóre z nich są nam szczególnie bliskie i stanowią dla nas dużą wartość. Dla mnie najbliższe są te oto wskazania: "Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu, pamiętaj, jaki spokój może być w ciszy.", "Jeżeli porównujesz się z innymi, możesz stać się próżny i zgorzkniały, albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie.", "Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie.", "I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie, nie wątp, że wszechświat jest taki jaki być powinien.", "W zgiełku ulicznym, zamęcie życia zachowaj pokój ze swą duszą.", "Z cały swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze ten świat jest piękny".
Ludzie bardzo często są zapracowani, zabiegani i nigdy im na nic nie starcza czasu, a doba dla nich jest za krótka. Podczas kolejnych dni narażeni są na liczne stresy związane z pracą, domem, życiem osobistym. Ciągle dążą wszelkimi drogami do sukcesu, nawet kosztem innych, a także samego siebie. Nie potrafią choć na krótki czas zwolnić tempa, zatrzymać się w miejscu i przez chwilę pomyśleć nad sobą, nad tym, czy przypadkiem nie zatracają własnej osobowości, własnej duszy. Niekiedy oszukują samych siebie, wmawiając sobie, że wszystko jest jak najbardziej normalne, kiedy to nie jest prawdą. O tym, aby nie zapominać, co jest najważniejsze w życiu i znaleźć spokój wśród codzienności mówią dwa wskazania: "W zgiełku ulicznym, zamęcie życia zachowaj pokój ze swą duszą" oraz "Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu, pamiętaj, jaki spokój może być w ciszy".
Rzadko można ujrzeć ludzi całkowicie zadowolonych z siebie oraz otaczającego ich otoczenia. Niektórzy nie mogą zaakceptować takiej sytuacji, jaka dzieje się wśród nich, uważają za niesprawiedliwe to, że ktoś inny ma lepszą pracę, jest bogatszy itp. Nie chcą pogodzić się z tym, że świat jest tak, a nie inaczej stworzony, że każda rzecz, która na nim istnieje jest taka jaka powinna być. Bardzo często załamują się, nie są odporni na przeciwności losu, co może prowadzić niekiedy nawet do samobójstwa. Swoją wytrzymałość psychiczną na nieszczęścia człowiek powinien zacząć kształcić już od bardzo młodego wieku, nie załamywać się np. po szkolnych porażkach, tylko "podnosić się" i iść dalej. Taką odporność na życiowe nieszczęścia można zauważyć u wielu powodzian, którzy mimo straty nawet całego dorobku życia mają nadzieję na lepsze jutro i starają się utrzymać pogodę ducha. Wskazania, aby być silnym duchowo i polubić świat, takim, jaki jest mówią cytaty: "Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie" , a także "I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie, nie wątp, że wszechświat jest taki jaki być powinien".
Często ludzie uważają siebie za gorszych i za wszelką cenę starają się dorównać innym. Nie zwracają uwagi na fakt, że nie jest możliwe bycie całkowicie najlepszym i doskonałym. Jednak jeżeli widzą, że nie mogą nadążyć za innymi i stwierdzają, że swoje starania idą na marne, wtedy stają się smutni, zawiedzeni, tracą nadzieje i stają się zgorzkniali. Są też ludzie, którzy zachowują się egoistycznie, uważają się za lepszych, doskonałych i myślą, że "pozjadali wszystkie rozumy". Takie osoby rzadko kto lubi i nie cieszą się one sympatią otoczenia. Wskazanie: "Jeżeli porównujesz się z innymi ludźmi, możesz stać się próżny i zgorzkniały, albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie", mówi nam, że nie można w życiu uważać się za nieudacznika, ale także nie można być egoistą wobec innych. Nie należy też za wszelką cenę starać się dorównać innym.
Pomimo tak wielkiego zła, jakie dzieje się w różnych zakątkach naszego świata, nie należy patrzeć na życie pesymistycznie, należy znaleźć piękno w otaczającej nas przyrodzie, w czasie, który spędzamy z najbliższymi, w dobrej lekturze, czy filmie. Nawet w małym liściu można znaleźć piękno i radość życia. Należy także pamiętać o tym, że "Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jaszcze ten świat jest piękny".