Charakterystyka Odrodzenia w Europie i w Polsce (czas, czynniki kształtujące nową epokę, idee, przedstawiciele).
Odrodzenie pojawiło się we Włoszech w XIV wieku i trwało do początku XVI wieku. W innych krajach Europy, w tym w Polsce, II poł. XV wieku i cały XVI do lat 30-tych XVII wieku.
Głównymi przyczynami rozwoju Renesansu we Włoszech były osłabienie cesarstwa i papiestwa, bogacenie się mieszczaństwa wskutek rozwoju rzemiosła, przemysłu i handlu.
Bogaci mieszczanie budowali pałace w nowym stylu, zatrudniali artystów do ich zdobienia i cieszyli się życiem doczesnym.
Trzecim czynnikiem rozwojowym było odkrywanie i popularyzowanie dorobku antyku, w tym filozofii starożytnej, a wśród niej poglądów Epikura, który za najważniejsze dobro uważał brak cierpienia oraz przyjemności intelektualne.
Głównym nurtem Odrodzenia był humanizm, głoszący wszechstronne zainteresowanie człowiekiem w jego życiu doczesnym. Hasłem humanistów tej epoki stały się słowa starożytnego poety rzymskiego, Terencjusza: "Homo sum, humani nihil, a me alienum asse puto."
Drugim obok humanizmu ruchem tej epoki była reformacja - ruch religijno-społeczny, który doprowadził do rozłamu w kościele katolickim i powstania nowych wyznań.
Głównymi przedstawicielami Renesansu włoskiego w literaturze są: - Franciszek Petrarka (1314 - 1374), autor między innymi "Sonetów miłosnych do Laury", - Jan Boccaccio (1314 - 1375), autor "Dekamerona", który zawiera 100 historyjek opowiadanych w ciągu 10 dni przez 10 osób (7 panien i 3 kawalerów) w czasie ucieczki z Florencji. Są tam historie z życia codziennego, a wśród nich wiele o miłości i to często bardzo zmysłowej. - Lodovico Ariosto (1494 - 1533), autor eposu pt. "Orland szalony", - Niccolo Machiavelli, polityk i pisarz, autor poematu pt. "Książę", zwolennik dochodzenia do celu wszelkimi środkami ("Cel uświęca środki.") - Torqato Tasso, autor eposu "Jerozolima wyzwolona".
Francja 1. Piotr Ronsard - poeta, twórca grupy poetyckiej zwanej "Plejadą". 2. Franciszek Rabelaise - autor utworu pt. "Gargantu i Pantagruel". 3. Michel de Montaigne - autor utworu pt. "Próby", stanowiącego syntezę wiedzy humanistycznej owych czasów.
Hiszpania 1. Miguel de Cervantes Saavedra - autor "Don Kichota". 2. Lope de Vega - dramatopisarz, autor 2 tys. sztuk. 3. Calderone de la Barca - dramatopisarz.
Niderlandy Erazm z Rotterdamu - autor "Pochwały głupoty".
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach