Brandys Kazimierz
• ur. 1916 •
Kazimierz Brandys (ur. 1916) prozaik, publicysta. Zadebiutował jako krytyk literacki w 1933 roku. Inteligenckie postawy w okresie
międzywojennym, podczas wojny i tuż po niej ukazał w cyklu powieściowym Między wojnami (Samson – 1948, Antygona – 1948,
Troja, miasto otwarte – 1949, Człowiek nie umiera – 1951). W 1954 ukazała się jego powieść Obywatele, socrealistyczna aż do bólu.
Współzależność losu ludzkiego i wydarzeń historycznych analizują opowiadania z tomu Romantyczność (1960) oraz m.in. powieści
Matka Królów (1957), Sposób bycia (1963), Wariacje pocztowe (1972), Nierzeczywistość (1978), Rondo (1982). Opublikował szkice
literackie: Wspomnienia z teraźniejszości (Listy do pani Z. [1958], Dżoker [1966], Rynek [1968]), Miesiące (1980), Charaktery i pisma
(1991).
Mit grecki - pojęcie i podział
Biblia
Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy, ascety - świętego, oraz kochanka
Quo Vadis
"Treny" J. Kochanowskiego
Topos śmierci w kulturze i sztuce średniowiecza
Adam Mickiewicz „Dziady” cz. II, IV, I
Molier "Świętoszek" - charakterystyka Tartuffe'a
Filozofowie greccy.
Barok - literackie i ideowe wyznanie epoki
Henryk Sienkiewicz „Potop”
Barok - charakterystyka epoki.
„Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie...
Filozofia starożytnej Grecji i Rzymu
Wizja Boga, świata i człowieka...
Prometeizm i mesjanizm w "Dziadach części III" Adama Mickiewicza
Wybrane mity greckie, ich sens oraz ponadczasowy charakter
"Świętoszek” Molier’a – charakterystyka postaci
Porównaj dwie wybrane relacje literackie z życia w obozach