Alighieri Dante - prekursor odrodzenia. Charakterystyka "Boskiej komedii".

Alighieri Dante - prekursor odrodzenia. Charakterystyka "Boskiej komedii".

Dante urodził się w 1265 r. we Florencji. Dzięki studiom w Bolonii posiadł gruntowną wiedzę. Brał udział w życiu politycznym, uczestniczył w walkach o zjednoczenie Włoch (w bitwie pod Campaldin w 1289 r.), był jednym z członków rady miejskiej Florencji. Przeciwnicy polityczni tzw. Gwelfowie Czarni (Dante należał do Gwelfów Białych) skazali go na wygnanie, a potem zaocznie na śmierć, gdy przebywał w poselstwie u papieża szukając wsparcia dla swojej partii. Ostatnie lata (ok. 18) spędził poza rodzinną Florencją. Zmarł i został pochowany w Rawennie.

"Boska komedia"
Utwór składa się z trzech części: "Piekła", "Czyśćca" i "Raju". Głównym tematem jest wędrówka Dantego po tych zaświatach odbyta w 1300 r. i trwająca 10 godzin. Rozpoczęła się w Wielki Piątek 7 kwietnia, a skończyła 15 kwietnia. Po Piekle i Czyśćcu oprowadza Dantego Wergiliusz, a po Raju Beatrycze Portinari. Świat powołany do życia przez Dantego w jego dziele jest zbudowany z dwóch liczb: 3 i 10. Trójka to symbol Trójcy Świętej i religii, dziesiątka zaś oznacza szczęście i doskonałość.

"Piekło" składa się z 34 pieśni, "Czyściec" z 33 i "Raj" z 33. Razem jest 100 pieśni. Piekło jest przedstawione w postaci stożka zwężającego się ku dołowi i składającego się z przedpiekla oraz 9 kręgów, a każdy krąg z 9 tarasów. Czyściec ma kształt góry i składa się z 7 tarasów,przedsionka i raju ziemskiego. Raj rozmieszczony jest na planetach i składa się z 9 niebios i Empireum - siedziby Boga.

Nad bramą wiodącą do Piekła widniał napis: "Lasciate ogni speranza" - porzućcie wszelką nadzieję.

W pieśni III Dante mówi o swoim pobycie w przedsionku Piekła, gdzie grzesznicy są kąsani przez osy i mszyce, a tryskającą z ich ciał krwią żywią się glisty. Patrząc na to poeta wzrusza się i płacze.

Pieśń XXIV przenosi nas do ósmego kręgu Piekła, gdzie grzesznicy kąsani są przez jadowite węże, rozpadają się w proch i jak Feniks znów powracają do życia, by cierpieć w nieskończoność. Wśród nich jest przeciwnik polityczny Dantego, Vianni Fucci, który zamierzał okraść skarbiec katedry w Pisto i został za to w 1295 r. skazany na śmierć. By Dante nie cieszył się z jego cierpień, Fucci przepowiada klęskę Gwelfów Białych.

W pieśni XXXIII Dante opowiada o dziewiątym kręgu Piekła, gdzie przebywają zdrajcy morzeni głodem. Jest tam Ugolino, który zdradził własną partię i został skazany przez arcybiskupa Ruggieri na śmierć głodową w lochu wraz z dwoma synami i dwoma bratankami. Gdy Dante spotkał go, ten mścił się na sprawcy swojej śmierci gryząc jego czaszkę. Następnie opowiedział swoje dzieje i zwierzył się, że nie mogąc opanować głodu, żywił się ciałem własnych dzieci.

Wędrówka Dantego po trzech zaświatach wyraża drogę człowieka grzesznego od poznania win i cierpienia oczyszczenia z grzechu do moralnego odrodzenia się i doskonałości.

Dante żył u schyłku średniowiecza lecz myślał kategoriami przyszłej epoki - Odrodzenia, której nurtem był humanizm. Świadczą o tym następujące elementy "Boskiej komedii":
- język włoski,
- dostrzeganie przeżyć ludzkich i wzruszanie się nimi do głębi,
- krytyczny stosunek do papiestwa i Kościła,
- przypominanie kultury antycznej,
- łączenie elementów wiary z nauką.